Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ГКУСТАУКА ж. подтачка (ніжняя частка жаночай сарочкі з горшага палатна). Трэба было прышыць постаўку (Асінаўка, Чач.); Даўней булі сарочкі з постаўкай (Быч. Карм.+ Барталамееўка, Ветк.; Жг.-Буда, Добр.; Казацкія Балсуны, Ветк.; Рудня, Чач.). ПО'СТАУ м., тое, што подстаў. Я яго ў постаў завярнула i палажыла ў скрыню (Аравічы, Хойн. + Крапіўна, Рэч.). ПО'СТАЦЬ ж., тое, што пастаць у 2 знач. Пбстаць уся сажата (Дзенісовічы, Калінк.); Тры постаці зжала i ўжо ўтамілася (Гармавічы, Жлоб.). Выжала адну постаць, зайшла i заняла другую (Багуцічы, Ельск.); У постаці села i полудную (Верасніца, Жытк.); Жанчыны ўжо выжалі па некалькі постацей (Стаўбун, Ветк. + Астрагляды, Браг.; Баравікі, Светл.; Бывалькі, Лоеўск.; Бялёў, Жытк.; Дземяхі, Рэч.; Дзям'янкі, Добр.; Дубраўка, Добр.; Дуброва, Петр.; Зенькавіна, Карм.; Калінін, Хойн.; Крыўск, Б.-Каш., Ларышчава, Добр.; Ліпнякі, Лоеўск.; Ломыш, Хойн.; M. Аўцюкі, Калінк.; Марозавічы, Б.-Каш.; Насовічы, Добр.; Пагоннае, Хойн.; Тураў, Жытк.; Хізы, Ветк.; Холмеч, Чарнейкі, Рэч.; Чкалава, Гом.). ПО'СЦІЛ м. 1. тое, што полата ў 1 знач. Бяры посціл i ідзі за травой (Бабовічы, Гом.); Пбсцілы вытчэм, памыем i засцілаем (Грушаўка, Hap.); 2. подсціл. Прывязі посцілу карове (Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. полка ў 3 знач. ПСУСЦІЦЬ незак., тое, што поставаць (постувадь). Бувала, посцілі па цэламу месяцу, i жывыя булі (Хутар, Светл. + Аравічы, Хойн.; Баравікі, Светл.). ПО'СЮЛЬ прысл. дасюль. Пбсюль скосім i косы дадому заносім (Дабрынь, Ельск.). ПОДРА (путра) ж. пацяруха. Пбтра по ўсёй дорозі. Сено перасохло i багато потры насыпалосо (Дарашэвічы, Петр.); Набрала путры, будзе чым свінні корміць (Beрасніца, Жытк.). Параўн. пошур. ПСУТРАУКА ж., кул.у тое, што патапцы. Он у тэй чугунок покідае скарыначкі i сахар i робіць потраўку (Apaвічы, Хойн.). ПО'ТЫЧ прысл. потарч. Як дасць кухталя, дык ляціш потыч (Барталамееўка, Ветк.+ Бабовічы, Гом.; Жлобін; Крыўск, Б.-Каш.). ПО'УЖЫК I м., заал. птушка. Пбужык есць толькі насякомых (Дубраўка, Добр