Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ПОФСТКІ прым. запальчывы. Такі порсткі ні будзь, бо хтоль вуб'е такую натуру (Прудок, Калінк.). ПО'РТКІ толькі мн. кальсоны. Порткі трэба зашыць харашэ (Холмеч, Рэч.). Летам портак не носяць, i так душна (Забалацце, Раг.). ПОФТНЫ прым. парцяны. У мяне буў портны сарафан у брыжыках (Аравічы, Хойн.). ПОФУБ м. парубка. У лесе да броду поруб (Дубраўка, Добр.). ПОФУБЕЛЬ м., тое, што парубель. Пбрубель не сячэ дроў (Забалацце, Раг.). ПОФХАЦЦА незак. варушыцца. Залез у берлог ды i порхаецца там (Бобрык, Петр.). ПОРЧ м. пашкоджанне. Чарвякі ва ўсім могуць быць. I ў чорнай смародзіне е порч (Дарашэвічы, Петр.). ПОФЫЦЦА тое, што порацца. Позна стала порыцца i не ўспела на машыну (Узнаж, Рэч.). ПОФЫЦЬ незак., абразл. гаварыць (глупства). Што ты порыш? (Жгунь, Добр.). П 07САХ (посох) м. яйка (наседжанае). Полезла по сено, а там кубло з посохамі (Аравічы, Хойн.). П 07СВ1Т м., толькі адз. лоўля (рыбы на свет). Воны вжэ ходылы на посвіт (Грушаўка, Нар.). П 07СЕЛКА (посілка) ж., тое, што пачопка. Атпала поселка ў вядры (Піркі, Браг.); Пбсілка адарвалася i патануло вядро (Белы Пераезд, Петр.); Наладзь посілку ў вядрэ (Навасёлкі, Петр.); У вёдрах не было посілак (Уваравічы, Б.-Каш.). Параўн. почапка. П 07СЕУКА ж. посцілка. Пбсеўкай наносіш сена зараз (Піркі, Браг.). ПОФКАДНІ толькі мн., тое, што пласконне. Ужо выбіраюць поскадні (Ліцвінавічы, Карм.). Параўн. пласуны, пласкуня, плоскамкі, плоскань, плоскуні. П 07СКУДЗЬ ж. паскудства, брыдота. У лесі ўсякай поскудзі навалом. Увечары на дворэ поскудзь (Бялёў, Жытк.). П 07СНЫ прым., перан. цвярозы. Э, паехаў сянні поены, нідзе ня папала чаркі (Быч, Карм.). П 07СТАВАЦБ (пбетуваць) незак. пасціць. Пбставаць цяпер нікому няма ахвоты (Зенькавічы, Карм.); Баба ваша вон усягда пбетуя (Хізы, Ветк.+ Бабовічы, Гом.; Гарывада, Рэч.; Касцюкоўка, Гом.; Крыўск, Б.-Каш.). Параўн. посціць