ПАХВА'ТНЫ прьт., тое, што падхватны I. Ета ж кружка такая пахватная для мяне, я яе табе ні атдам (Леніна, Хойн.). ПАХВАЦГЦЬ зак. зразумець. То яны не пахвацілі, што дзед гаварыў (Піркі, Браг.). ПАХІ'СЦІЦЬ зак. украсді. Як у мяне ё, я ніколі не пахішчу (Палессе, Чач.). ПАХЛАПНГ толькі мн., тое, што пасталы ў 2 знач. Шчэ сама насіла пахлапш, на капыл плеценыя. То мой бацька плёў шчэ пахлапш (Марозавічы, Б.-Каш.). Параун. пастулі. ПАХМАФВАЦЬ незак. хмарыць. Пахмаруе, можа будзе дожж, а то печэ крэпка (Баравікі, Светл.). ПАХМЕЛЛКІ толькі мн. частаванне (пасля хрэсьбін). Ну, трэба ж яшчэ ўсіх пазваць на пахмёлкі (Халочча, Чач.). ПАХНКУЧЫ прым. смярдзючы. Удод — пахнючая птушка (Ліцвінавічы, Карм.). ПАХО'ДЗЩЬ незак., безасаб. здаецца. Паходзіць, Максім учарась буў у нас, не памятаю добра (Буйнавічы, Лельч.). ПАХРУ'ПАЦЬ зак. пахрумстаць. На, пахрупай скарынку (Крыўск, Б.-Каш.). ПАХУДА'ЦЬ (похудлаць) зак. пахудзець. Пахудаў за нядзелю, як былінка стаў (Холмеч, Рэч.); Гэта яна похудла, раней поўненька была (Бялёў, Жытк.). Параўн. перапасціся. ПАХУЛГЦЬ зак. даручыць. Пахуліў мне бацька сад сцерагчы (Салтанаўка, Б.-Каш.): ПАХУТРАВА'ЦЬ зак. забіць. Глядзі, як ён пахутраваў вокны (Піркі, Браг.). ПАХУ'ЧКА ж., бат. мацердушка. Молодые дзеўкі колісь пахучку клал i за пазуху (Падворак, Лельч.). ПАХУФЫКІ толькі мн. кветкі (з приемным пахам). На розных травах цвяткі па-рознаму пахнуць. 1х у нас i называюць пахучыкамі (Хізьі, Ветк.). ПАЦ м. пацук. От пацоў раней не було спокою (Дзяржынск, Лельч.). ПАЦЕЛЮ'ПАЦЬ (пацялюпаць) зак. папаласкаць. Пацелюпай іх трохі дай выкручвай (Займішча, Добр.); Пацялюпай рушнікі ў пельцы (Харошаўка, Добр.). ПАЦЕРАБГЦЬ зак,, перан. паесці. Пацерабіў усе канфеты (Шылавічы, Б.-Каш
Дадатковыя словы
пастўлі, пахватны, паходзщь, пахрупаць, пахрўпай, пахудаць, пахутраваць, пахучка, пахісціць, пахўчку, пахўчыкамі, пацелюпаць, похўдла, похўдлаць
3 👁