ў нагу, аж млосна робіцца (Загор'е, Чач.); А ты ўсё ніяк не можэш навучыцда наступаць на панажы (Замошша, Жытк.+ Бабовічы, Гом.; Баравікі, Светл.; Будкі, Hap.; Кароткавічы, Жлоб.; Ліпляны, Лельч.; Марозавічы, Б.-Каш.; Прудок, Калінк.). ПАНАНІ'ЧЫВАЦЬ зак. панашываць. Ёй пананічывала ж тады багата чаго (Піркі, Браг.). ПАНАПА'СВАЦЬ зак. напасвіць. Кароў так панапасвала, што ледзь ідуць (Запясочча, Жытк.). ПАНАРА'Д м. 1. скат. 3 гораду прывезлі панарадаў для калёс (Забалацце, Раг.); 2. ткацкі станок. Панарад паставіла, дык усю хату заняў (Нісімкавічы, Чач.); Я купіла ўвесь панарад к ставам (Сівенка, Ветк.); Трэба панарад увесь свой ca столі дастаць да паставіць кросны (Каравацічы, Рэч.); Мой панарад забрала сваха (Kipaва, Жлоб. + Будкі, Нар.; Быч, Карм.; Дубраўка, Добр.; Марозавічы, Б.-Каш.; Пярэдзелка, Лоеўск.). ПАНАРСУУКА ж. звычка. У яго такая панароўка (Салтанаўка, Б.-Каш.). ПАНАРЬКЦА ж., мед. панарыцый. I адкуль толькі ета панарыца ўзялася? (Цярэшкавічы, Гом.). ПАНЕ'БІЧ м., тое, што паднёбнік. Вельмі ж вусоко ты повесіла понёбіча (Тонеж, Лельч.). Параўн. панёбнік, панёбніца. ПАНЕ'БНІК м., тоеt што паднёбнік. Міхайло, забі гвоздзікі ў брус, павесь на гвоздзікі шнурочкі i павесь панёбнік (Ліпляны, Лельч.). Параўн. панёбіч, панёбніца. ПАНЕ'НКА I ж. 1. дзяўчына (пригожая). Глянь, якая паненка пайшла (Велін, Рэч.); Ты красівая, як панёнка (Любань, Б-Каш.); 2. гультайка. Во панёнка, дзелаць нічога не хоча (Забалацце, Раг.); Падумаеш, панёнка! Здзелаеш i жывая астанешся (Краўцоўка, Гом.). ПАНЕ'НКА II ж., бат. кветка. Панёнка цвіце маленькімі цвяточкамі, краснымі i белымі (Дарашэвічы, Петр.). Параўн. паніч. ПАНЕ'СЦІ зак. зацяжараць. Зноў яна панёсла, i тое ж саўсім малое (Лучыцы, Петр.). ПАНЁБНІЦА ж., тое, што паднёбнік. Панёбніца якаясь нізручная (Халочча, Чач.). Параўн. панёбіч, панёбнік. ПАНІКА'ЦЬ незак. заглядваць. Чаго ты там панікаеш, заходзь (Запясочнае, Маз.); Не панікай куды ні след, недобра так рабіць (Буйнавічы, Маз
Дадатковыя словы
загоре, пананічываць, панапасваць, панебнік, панебіч, панесці, панікаць
1 👁