леру. Хаця гэтага грыба ня бяры, ён ядавіты (Даманавічы, Калінк.). ПАЛЯВГК II м., устар. дух (палявы). Каб на цябе палявік напаў, бо вельмо ж ты ўжэ разумная (Баравое, Лельч.). ПАЛЯНДРЬГЦА ж. паляндвіца. Паляндрыда ета ат рабрыны тоўстая палоса мяса (Неглюбка, Ветк.). Забілі кабанчыка i насушылі паляндрыц (Кавалі, Акц.). ПАЛЯНІ'ЦА ж. баханка. Даўно ўжо паляніц не пекла, усе ў лаўцы хлеб купляю (Ямпаль, Рэч.). Вялікія ты палянщы пячэш (Салтанаўка, Б.-Каш.);/булка (якую пяклі на памінкі). Калісь чалавек памрэ, тады трэба пекці паленіцы (Холмеч. Рэч.); Паленщы ўсегда на па* мінкі пеклі. Адну паленщу неслі ў цэркву свеціць (М. Аўцюкі, Калінк.). ПАЛЯНЯ'КА ж. палка. Прагані палянякай таго caбаку (Асінаўка, Светл.). Параўн. папіраха, папліска, паплюсак, пашыбак. ПАЛЯЦЕ'ЦЬ зак. 1. паляцедь. Во ўжо i качкі палядёлі (Прудок, Калінк.); 2. перан. пайсці. Як толькі настае дзень, так i паляцёла па хатах (Перароў, Жытк.); 3. тое, што пакадіцца. Ой, як палядёла, дык ногу зламала (ГІіркі, Браг.). ПАМАГА'ЛЬНІК м. памагаты. Калі пачнецца песня, то пацягваюць памагальнікі (Баравое, Лельч.). ПАМА'ЗАЦЬ зак., тое, што пакаліць у 1 знач. Нада хату памазаць к вялікадню (Пракапоўка, Добр.). Хату сёння памазала (Перароў, Жытк.). ПАМАЛЕ'ЧКУ прысл. памаленьку. Я памалёчку пайду (Бялёў, Жытк.). А стары як там? — Памалёчку тэпае (Прудок, Калінк.). ПАМАНДРАВА'ЦЬ зак., іран. пайсці. Мой сынок ужо памандраваў (Хутар, Светл.). Параўн. патропаць. ПАМА'НЬВАЦЬ (поманьваць) незак. дражніць. Му яго поманьвалі, покуль ён вілку не схапіў (Бялёў, Жытк.). Параўн. патыкаць I у 1 знач. ПАМАСНГЦА ж., тое, што палаўня. Памаснщы парогу пагнілі (Пясчанікі, Жытк.); Ох, якія шырокія ў вас памасніцы (Аравічы, Хойн.). Параўн. пальніца. ПАМА'УКІВАЦЬ незак. памоўчваць. Сядзі там i памаўківай, пакуль нічога ні спросяць (Хутар, Светл.). ПАМЕ'Р (помёр) м. плата (за намол). Кажа, нада помёр взядь (Дарашэвічы, Петр
Дадатковыя словы
паляніца, паляцець, памалечку, памандраваць, паманьваць, памауківаць, памер, ібулка
1 👁