юдь костачкі, штоб ніты былі вышай (Марозавічы, Б.-Каш. + Баравікі, Светл.; Каравацічы, Рэч.; Кароткавічы, Жлоб.; Ліпляны, Лельч.; Пярэдзелка, Лоеўск.; CiBeHка, Ветк.; Тонеж, Лельч.). ПАКАЦГЦЦА зак., перан. упасці. Ішла, ішла i пакацілась на дарозі (Піркі, Браг.). Параўн. паляцёць у 3 знач. ПАКТДА'Ч м. мужчына (разведзены). Такая дзеўка, а вышла замуж за пакідача (Піркі, Браг. +Аравічы, Хойн.). ПАКЩА'ЧКА ж. жанчына (разведзеная). Яе дзеўка пакідачка. Як узяў ён пакідачку з дзіцём, дык i жызні ў іх няма (ГІіркі, Браг.). ПАКДА'ДЛІВЫ (покладлівы) прым. памяркоўны. Сыны ў мяне булі покладлівыя, уважыцельныя (Аравічы, Хойн.). ПАКДЕ'СКА ж. п л ыт (невялікі). Па нашай рэчцы часта плавалі паклёскі (Баравікі, Светл.). ПАКДЁМКАЦЬ зак. пайсці. Куды ты паклёмкаў, дома будзь (Піркі, Браг.). Параўн. памандраваць, патропаць. ПАКЛІ'МКАЦЬ зак. папрацаваць (абы-як). Давайце трохі паклімкаем да й дамоў (Палессе, Чач.). ПА'КЛЬІ толькі м н груб, валасы. Сядзь ды паклы свае расчашы (Барталамееўка, Ветк.). Параўн. пёйсы ў 1 знач. ПАКЛЬВЧЫЦЬ зак., тое, што пакаломчыць. Яны паклычылі ўсю пасцелю (Палессе, Чач.). Параўн. пакомшыць. ПАКО'МШЫЦЬ зак., тое, што пакаломчьіць. Пакомшыла ўсё плацце, нераха (Антонаўка, Добр.). Параўн. паклычыць. ПАКО'ПІШЧА н. месца (дзе стаяла кала). Трэ іці падгрэбаць пакопішча. Сходзім на пакопішча, там шчэ сена трохі e (Бялёў, Жытк.). ПАКРАВА' толькі мн., рэл. пакровы. На пакрава мой дзед радзіўся (Бярэзнікі, Петр.). Параўн. пакрова. ПАКРАПГЦЬ зак. залатаць. Пакрапі мне штаны (Піркі, Браг. +Антонаў, Ельск.). ПАКРО'ВА ж., тое, што пакрава. Прыдзе пакрова i зямлю пакроя (Дубраўка, Добр.); У пакрову чым-небудзь пакрыя зямлю: ці лістам, ці снегам (Багуцічы, *ю
Дадатковыя словы
пакалбмчьіць, пакбм, пакбпішча, пакдадлівы, пакдеска, пакльі, паклімкаць, пакрбва, пакрбву, пактдач, пакщачка
1 👁