нагу ў пер'е, то заўтра ці пазаўтра будзе холадна (Ручаёўка, Лоеўск.). Параўн. пазаўтраму. ПАЗА'УТРАМУ тое, што пазаўтра. Пазаўтраму прыедзе Антось (Хвойнае, Хойн.). ПАЗАШЧАПЛЯТДЬ зак. пазашпільваць. Пазашчапляй yce гузікі (Насовічы, Добр.). ПАЗВА'НІК м. чалавек (запрошаны на вяселле). Пазваць трэба пазванікоў (Харомды, Акп.). ПАЗГАФТАЦЬ зак. пазносідь. Паклала на падолі палотнішчы, a вецяр пазгартаў у рэчку (Быч, Карм.). ПАЗДАРСУУКАДЦА зак. прывітацца. Бачыш, зазнаўся, ня хоча i паздарбукацда (Быч, Карм.); Ён ніганьбітны, прыйдзе й за руку паздароўкаецда (Пясчанікі, Жытк.). ПАЗЕ'МКА ж. суніца. Хадзідя сюды, тут пазёмак батата (Агародня, Добр.). ПАЗМІРА'ЦЬ зак. паўмірадь. Так патрохі i пазміралі ўсе (Піркі, Браг.). ПАЗНА'ЦЦА зак. пазнаёмідда, пасябравадь. Хочадца пазнацда з ёй (Холмеч, Рэч.); Як былі малы — пазналісь, а як выраслі — рассталісь (Касдюкоўка, Гом.). ПАЗО'ЛАК м., тое, што пазалак. Вулі еты пазолак (Кавака, Браг.). Параўн. пазалкі, пазолкі, пазолы. ПАЗО'ЛКІ толькі мн., тое, што пазалак. Золяць caрочкі, сціраюдь, складаюць у жлукту без дна, потым у цэбер i заліваюць, a пазолкі выліваюцца (Піркі, Браг.); Налівай ваду гарачую, штоб пазолкі булі добры (Махнавічы, Маз.-ТБагуцічы, Ельск.; Баравікі, Светл.). Параўн. пазалкі, пазолак, пазолы, перазолкі. ПАЗО'ЛЫ толькі мн., тое, што пазалак. Цішэй бегай, пазолы ні разлі (Бярэзнікі, Жытк.). Параўн. пазолкі. ПАЗУБА'ЧЭЙ прысл. хутчэй. Пазубачэй ешде, на работу спозніцесь (Піркі, Браг.). ПАЗУ'БІЦЦА зак. прарасді. Пазубіліся ўжэ мае гуркі (Харомды, Акд.). ПАЗЬІВАДЬІЯ толькі мн. давераныя асобы, якія запрашаюць на вяселле. Вунь пазыватыя прышлі ад Максіма (Хутар, Светл. + Гарывада, Рэч.). ПАЗЫ'РЫЦЬ зак. папільнаваць. А вы добрэ пазырце коней ад град (Дзвіжкі, Ельск.). ПАЗЫ'ЧКА ж. пазыка (чаго-н.). Я ў позычкі хлеба пойду зараз, бо ў лаўку не прывезлі (Грушаўка, Hap.). 10 Зак
Дадатковыя словы
пазаутраму, пазблак, пазблкі, пазблы, паздарбўкацда, паземка, пазміраць, пазнацца, пазубіцца, пазырыць, пазычка, пазўбіліся, перазблкі, пере
3 👁