Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ПАДНЕ'СЦІ зак. падняць (на рогі). Ета карова, брат ты мой, таго й глядзі, што паднясё (Залессе, Чач.). ПАДНОТАЦЬ м. пазногаць. Вубірала ўчора картойлі, то пазадзіраліся падногці (Тураў, Жытк.). ПАДНО'ЖНІК м. палавік. Пайшлі вытрусім з табой еты падножнік (Бялёў, Жытк.);/ручнік (на якім стаяць маладыя перад алтаром). Сваха падсцілае палаценца пад ногі маладым, тады ставяць іх на еты падножнік (Раманавічы, Гом. + Піркі, Браг.). ПАДНЯБЕ'ННЕ н. 1. анат. паднябенне. Чагось баліць паднябённе (Марозавічы, Б.-Каш.); Гарачай бульбінай паднябённе спаліла (Кароткавічы, Жлоб. + Тураў, Жытк.); 2. тое, што паднёбак. У моёй печы трэба строіць пуднебённе, ужэ багато повупадало цэглы (Заходы, Лельч. -ЬМеркулавічы, Чач.). ПАДО'БІЦЬ (подобіць) зак. спадабаць, палюбіць. Мою Аню вэльмі ены подобілі (Грушаўка, Hap.). ПАДО'ДНІКІ толькі мн. кальсоны. Хоць бы падоднікі зняў, іх муць трэба (Каменка, Маз.). Параўн. падштанікі. ПАДО'Л I м. падол (плацця). Зімой як золіш плацця на рацэ, дык усей падол абмерзня (Барталамееўка, Чач. + Пянчын, Б.-Каш.; Раманавічы, Гом.; P.-Каменева, Лоеўск.; Холмеч, Рэч.); /прыпол. Шла паўз сад, у падол трохі падалак назбірала (Кірава, Браг.). Параўн. падолак, пёлена ў 1 знач. ПАДО'Л II м. рэчышча. Вунь куды павярнуў падол той ракі (Навасёлкі, Петр. + Багданавічы, Карм.); /месда на беразе (дзе мыюць бялізну). Бабы з бяллём пайшлі на падол па лугу (Дзям'янкі, Добр. + Хізы, Ветк.); /нізіна (на лузе). Я лён свой разаслала на падолі, ці добра будзя? (Быч, Карм.). ПАДО'ЛАК м., тое, што падол I. Запедкала ў агародзе ўвесь падолак (Баравікі, Светл. + Неглюбка, Ветк.). Параўн. пёлена ў 1 знач. ПАДО'ЛКІ толькі мн. урочышча. Коней на начлег пагналі ў падолкі, на вялікую траву (Бялёў, Жытк.). ПАДСУНАК м. адонак. Пад сена з дубцоў падонак ложым (Марозавічы, Б.-Каш.). ПАДСУННЕ н. пласт сена (ніжні). Карова наелась падоння i здохла (Шылавічы, Б.-Каш.), ПАДО'ПЛЕКА ж-, тое, што падаплёка. У старых усе рубашкі з падоплекай (Капань, Рэч.-fМайскае, Жлоб