ПУТНГНА ж. гультайка. Ну i путніна ты расцеш, плацця сабе ні памыяш (Шылавічы, Чач.). ПУ'ТНЫ прым. разумны, разважлівы. УБайкача ўсе хлопцы путныя (Мормаль, Жлоб.). ПУХI м. 1. пер'е (гусінае). Насыплю ў насыпку гусінага пуху (Раманавічы, Гом.); 2. поўсць. На сабаку мяккі пух (Багуцічы, Ельск.). ПУХII м., тое, што пасёі. Ад жыта пух ляціць ва ўсе бакі (Хізы, Ветк.). ПУ'ХА ж. ніжняя частка (яйка). У модным яйцы i пуха крэпкая (Дубраўка, Добр.); Вярні яйцо пухаю (Баравікі, Светл.). Параун. пуха, пушка IV, пятка ў 2 знач. ПУХА7 ж., тое, што пуха. Нос выдзяржаў, а пуха трэснула (Запясочча, Жытк.); Я пачынаю з пух! біць яйцэ. Ну, стаў пуху, я буду лупіць (Бялёў, Жытк.); У пусе светлая частка, кружок (Марозавічы, Б.-Каш.+ + Бабовічы, Гом.; Завайць, Нар.; Кабанаўка, Короткавічы, Жуоб.; Піркі, Браг.; Холмеч, Рэч.). Параун. пушка IV, пятка ў 2 знач. ПУХЛЯ'К м., заал. сініца. Пухляк селіцца каля вадзіцы (Баравікі, Светл.+ Багуцічы, Ельск.; Ямпаль, Рэч.). ПУ'ХНУЦЬ незак., іран. спаць. Яна ж у той хаце пухне (Баравікі, Светл.). ПУХО'УКА ж. 1. бат. порхаўка. Растопчаш пухоўку, дак i сам вымажашся (Дубраўка, Добр.). Параун. пушонка; 2. тое, што пурхаўка. Пуховак багата еты год на рагозі (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). Параун. пушка IV. ПУЦ м. калун. Пуц тарчаў у дровах (Антонаў, Ельск.); Раскалі пуцам тоўстыя круглякі (Шуты, Ельск.). ПУЦЕ'ЛЬ м. кісель (малочны). Пуцёль заваруюць на малацэ без вады (Н.-Мазалоў, Жлоб.). ПУЦРНКА (пуцінька) ж., тое, што пёпанка. Увосень як паспее пуцінка, дык сады трашчаць (Гармавічы, Жлоб.); Пуцінкі толькі ўлежаныя смачныя (Саўгасная, Б.-Каш.); Шахранку бацька возіць на базар, а пуцшьку мы ядзім самі (Грушаўка, Нар. + Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). ПУ/ЦЦА н. 1. вешалка (у паліто). У цібе сённі парвалася пуцца, прышый. Не сорамна, пуцца сам не можа прышыць (Асінаўка, Чач.); 2. тое, што путца ў