Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

НАЙПЯРВЕ'ИШЫ прым. найлепшы. Найпярвёйшы хлопец у селе — Калістрат (Перароў, Жытк.). НАИСЦГСЯ зак. нарадзіцца. Унё, найшлося ў мае суседкі дзіця, а ёй ужэ сорак (Баравое, Лельч.); У 1вана дзіця ўжэ шостая найшлося, што ён з імі будзя дзелаць (Ліпнякі, Лоеўск.); Найшлося дзіця ў яе (Насовічы, Добр.); Ты паглядзі, зноў найшлося ў яе дзіця! (Харошаўка, Добр,). НАКА'ВЬІВАЦЬ незак., тое, што набіваць. Бывала, накавывалі камяні жорнаў стальною масаю, дык тады ўжэ работа ішла ў поўненькі ход (Стаўбун, Ветк.). НАКАЛЕ'СНІК м. воз. Да весны трэбака,шчэ «акалёснік сена (Грычынавічы, Жытк.). НАКАЛЕ'ЦЦА зак., тое, што надубёцца. Яна так накалёлася на марозі (Быч, Карм.). НАКАЛО'УШ Ы СЯ дзеепрым., тое, што назублены. Накалбушаеся насенне вельмі баіцца холаду (Піркі, Браг.). Параўн. наклюнуўшы. ' НАКАТАГА'НЩ Ь зак. наварыць. Аж цэлы чуганчык бульбы накатаганілі (Баравікі, Светл.). НАКАУТА'ЦЦА зак. наглытацца. Накаўталася цаліком не жованых ягад, аж жывот баліць (Крыўск, Б.-Каш.). НАКАУХА'ЦЬ зак. адлупцаваць. Не пайду к даццэ, бо мене там накаўхаюць (Вялікія Нямкі, Ветк.). Параўн. намякаць, намякшыць, наўздаваць, наўскладаць. НАКВЕ'КАЦЬ зак., абразл. намазаць. Наквёкаў абыяк, аж глядзець гадка (Быч, Карм.). НАКІДА'ННІК м. кідальнік. А дзе ж ваш накіданнік. Адным воз цяжка накласці (Прудок, Калінк. + Вышалаў, Петр.). НАККДАНЫ 'прым. заснаваны (npa кросны). НакІданыя кросна стаялі сярод хаты (Ліпляны, Лельч.). НАКЩ А'ЦЬ незак. 1. снаваць (кросны). Накідаць кросны — работа марудная (Вялікае Поле, Петр.); У бердо ж лягчэй накідаць, чым у ніты (Тонеж, Лельч.); Сённі я ўжэ ў.ніты накідала (Каравацічы, Рэч.); Сядай Ганно да накідаймо палатно ў ніт (Ліпляны, Лельч. + Неглюбка, Ветк.; Старажруцы, Жытк.; Хізы, Ветк.); 2. накладаць. Накідала цэлы Дзеиь гной на вазы, дык рукі адвальваюцца (Багданавічы, Карм.-і-Баравікі, Светл.; Літвінавічы, Карм.; Марозавічы, Б.-Каш.; Пагоннае, Хойн.; Ручаёўка, Лоеўск