Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

НАДЫ 'СЬ-лрыёл.; цяпер,зараз.'Надись пойдзем ці заўтра? (Хвойнае, Хойн.). НДЕ'ДАК м. ежа (сытная). Агуркі — ета не бальшы наёдак (Стараград, Par.); Ніякага наёдку з етых кіяхоў німа (Мормаль, Жлоб.); Такі наёдак памідоры, каб сала з'еў— еало ці мясо, то наёдак (Пясчанікі, Жытк.). НАЕ'ЖДЖ ЬІ м., тое, што наброда. Многія з нас тут наёЖджыя (Неглюбка, Ветк.). Параўн. навалач. HАЗА'УТРАГA прысл. назаўтра. Немцы нас папалілі, a назаўтрага нашы аслабанілі (Лукі, Жлоб.). НАЗБІРА'ЦЦА зак. 1. тое, што набрымкацца. Ходзяць, ходзяць, пакуль назбіраюцца сівухі, што чуць Друті дамоў прыпаўзе (Крыўск, Б.-Каш.); 2. наесціся. Лыска так назбіралася, што аж бакі трашчаць (Дзвіжкі, Ельск.). , . НАЗЕМАТО'ЗА ж., вет. назематоз. Пчолы балеяць назематозай, гнільцом (Карма, Добр.). ■ НА'ЗМА ж. нара (лісіная). Назма парожняя, ліса ўцякла (Карынёўка, Гом.). НАЗНАРО'К прысл. знарок. Назнарок стаў дай дражніцца (Перароў, Жытк.); Назнарок сказаў (Вышалаў, Петр.). НАЗО'РКУ прысл. на золку. Цёця Надзя ўстае назорку кожны дзень, бо карову трэба падаіць (Кароткавічы, Жлоб.); Назорку выгнала карову (Марозавічы Б.-Каш.). Параўн. наранкі. НАЗУ'БГЦЦА зак. прарасці (npa насенне). Цыбуля наэўбілаея на чацвёрты дзень (Гармавічы, Жлоб.); Толькі намачылі насенне, a яно назубілась (Сямёнаўка, Рэч,); Маё насенне толькі яшчэ назубілася (Барталамееўка, Ветк.)., НАЗУ'БЛЕНЫ дзеепрым. прарослы (npa насенне). Насенне ўжэ назубленае; няхай шчэ трохі паляжыць (Забалацце, Раг.). Параўн. накалбушыся, наклюнуўшы. НАЗЬІВА'ТЫ м. запрашальнік (на вяселле). Добрыя называтыя Іван i Люба (Баравое, Лельч.). НАЗЬГКАЦЬ эак. напазычаць. Зноў назыкаў грошай, a міне аддавай (Пракопаўка, Добр.). НАИГРА'НЫ дзеепрым. апладатвораны. Хаця б yce яйцы былі найграны, бо i еты год зноў не будзе куранят (Завайць, Hap.). НА'ЙДА ж. жанчына (гаваркая). Ужо пабегла найда брахаць (Барталамееўка, Ветк