ЛА'ЗШКА ж. загнёт. У лазінкё пасуду дзержым (Марозавічы, Б.-Каш.). ЛА'ЗІЦЦА незак. мыцца (у лазні). Колькі гэта можна, толькі лазіцца, з самага ранку пайшоў i няма (Крупка, Маз. -ЬБуйнавічы, Зладзін, Маз.). ЛА'ЗНІК м., міф. дамавік. Людзі гавораць, што як паселіцца лазнік у бані i будзе любіць гэта месца, дык i лазня будзе цёплая, а як не, дык i лазня будзе выдувацца (Касцюкоўка, Гом.). ў ЛАЗО'БКА ж. кадзь (для мёду). Лазобка длінненькая, да нешырокая, ну, а ў каго багата мёду, дык багонкі ё (Хізы, Ветк.). Параўн. лазоўка II. ' ЛАЗО'УКА ж. гатунак (бульбы). У нашых мястох высяваюць лазоўку (Стаўбун,. Ветк.). ЛАЗО'УКАII жтое, што лазобка. Падай мне тую лазоўку, я мёду наллю (Насовічы, Добр.). ЛАЗО'УКАIII ж. памяшканне (глінабітнае). У нашай вёсцы ўжо німа лазовак (Высокае, Par.). ЛАЗУРКАВА'ЦЬ незак. падсіньваць (бялізну). Ма-ма мяне лазуркаваць вучыла (Прудок, Калінк.). ЛА'ЗЫ толькі мн. лесвіца. Здзелаў мне лазы па пчол лазіць (Сямёнаўка, Рэч.). Параўн. леса, леска II. ЛАИШ 'НА ж. ануча. Кудысь лайніну закінула, дак і ні помню (Целяшы, Гом.). ЛАЙНО' зборн. 1. пялёнкі. Трэба на рэчку іціць i ета дзецкае лайнб памуць (Кавака, Браг.); Багата лбинаў мыць (Быч, Карм.; Бабовічы, Гом.); // бялІзна. Дай мне гэтае лайнб (Бабовічы, Гом. + Забалоцце, Раг.); 2. радио. Вазьму лайнб i схажу па дровы (Хвойнае, Хойн.). ЛАКАТНГК м. гаршчок (вялікі). Ну i лакатшк варыш, вядра на паўтара (Тульгавічы, Хойн.); I нашто вафыць у гэтым лакатніку боршч, ты ж ведаеш, што яго няма каму есці (Хвойнае, Хойн.). ЛАКГЗА м., зневаж. гультай. Ох, кума, i лакіза ж папаўся табе! (Горваль, Рэч.), Параўн. латруга, лёгаль, легкабыт, лёталь, лізбёнь, лодар, лотр, лучнік, лысак, лябех, лямец. ЛАКШЬГНА ж. локшына. Неяк Аніся задумала лакшыны зварыць. А калі дабралася да яе, здзівілася, адны коркі (Амелькаўшчына, Хойн.). ЛАМА'КА ж. ламачына. ён зачапіўся за ламаку i ўпаў (Углы, Ельск.). ЛАМЕ'Ц м. чалавек (які трэ лён на церніцы). Накінь