ЛА'ДАЧКІ толькі мн. зборкі. A ладачкі на спонніцы так i стояць (Міклашэвічы, Лельч.). ЛА'ДКА ж„ кулін. аладка. З'еў ладку i больш не хочыць (Неглюбка, Ветк.); Якія смачныя ладкі з мёдам! (Насовічы, Добр.); Нада будзя калі ладак ca сьмітанай здзелаць (Залессе, Чач.); Памачай ладкі ў вяршок, пацёпай, няхай стаяць, мо хто з'есць (Навінкі, Калінк.+ + Бабовічы, Гом.; Багданавічы, Карм.); // кулін. пернік. Во якіх укусных ладак прывезьлі ў лаўку з Гомелю (Асінаўка, Чач. + Слабада, Ветк.). ЛА'ДНАГА прысл. даволі (такі). А ты ладнага грыбоў назбірала (В.-Стралкі, Раг. + Быч, Карм.; Грушаўка, Гом.'; Мормаль, Жлоб.; Тульгавічы, Хойн,). ЛАДНО' н. падол. Сядай ка мне на ладно! (Навасёлкі, Петр.). ЛА'ДНЫ прым. 1. даволі (такі) вялікі. Шчэ ладны кусок застаўся мне скапаць бульбы (Хальч; Гом. + Кіцін, Жлоб.; Крыўск, Б.-Каш.); 2. дарослы. Дык ужо ж ладныя дзевачкі ў Ганны (Баравікі, Светл.-ГДзвіжкі, Ельск.).' ЛАДО'НЯ ж. далонь. Ладоня шырокая ў дібе (Maрозавічы, Б.-Каш.); Паглядзі на маю ладоню, угадай маю судзьбу (Палессе, Чач. + Баравікі, Светл.; Забалацце, Раг.; Неглюбка, Ветк.). ЛАДЫТА м. хлопец (вялікі, дарослы). Ой, ладыга, i ты шчэ жалішся (Баравікі, Светл.).. ЛАДЬГЖКА ж. гладыш. Як у ладыжку наліеш малако, дык яно там болей халоднае, чым у банды (Mapoзавічы, Б.-Каш.). ЛА'ДЗІБІНЬІ толыіі мн. частавадце (мёдам, калі яго выкочваюць) Прышла я на ладзібіны, ох, i пад'ела мёду (Неглюбка, Ветк.)., ЛА'ДЗІЦЬ незак. налоць. I ў саду том ладзяць гарод (Піркі, Браг.). ЛАЖО'К м. паз. Зрабі лажок у бярвенні, каб яно добра лягло (Майскае, Жлоб.). Параўн. лапа II, лёжка II. ЛАЖЧЬГНА ж. лагчына. Калі лета мокрае, у гэтай лажчыне ўсё вымакае (Бабовічы, Fcyvi.). ЛАЗАВГК м., міф. лясун. У тым балоце лазавік водзіцца (Бабовічы, Гом. + Каранёўка, Гом.). Параўн. лесавік, лесавы II. ЛАЗА'К м. верхалаз. O, лазак, палез ужо i не ўпадзе ніколі. (Дзям'янкі, Добр