Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

МАХО'НЬКІ прым., тое, што маханвкі. Махонькі ў цябе хлопец (Салтанаўка, Б.-Каш.). МАХО'РЧЫКІ толЬкі мн., памянш. да махры. Maхорчыкі робяць проста: рэжуць ніткі роўна ў пучкі i звязваюць (Баравікі, Светл.). МАХО'ТАЧКА ж., памянш. да махотка. Вазьмі ў печы махотачку. (В.-Нямкі, Ветк.); Паставіла суп малошны ў махотаццы (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). МАХО'ТКА ж., тое, што макотрык у 3 знач. Махотка зручная для аднаго, гаршчок вялікі не ставіць у печ (К. Балсуны, Ветк.); У махотцы вару малому есці (Церахоўка, Добр. + Салтанаўка, Б.-Каш.); Цтое, што макацёр. Махотку смітанкі насабірала, ды ў бальніду занісла (Меркулавічы, Чач. + Неглюбка, Ветк.). МАХРО'УКА ж, хустка (з махрамі). A прыгажэнная махрбука ў мене (M. Аўцюкі, Калінк.). М АХРО'ЦЦЕ зборн., тое, што махры ў 2 знач. Махроцце ў моркві, цыбулі бывае (Залессе, Чач.+Дзям'янкі, Добр.). М АХРЬІ' толькі мн. 1. тое, што матуз у 1 знач. Часта махры на адной полкі ў просцілцы не абразаюць (Ліпляны, Лельч.); 2. лісце (гародніны). Паставіла махры морквы, настойка для націрання (Ст. Высокае, Ельск.чКарма, Добр.) // карэньчыкі (на коранеплодах). На куцахвостай морквіў махрбу мала (Сямёнаўка, Рэч.); Вырвеш дыбулі — махры вісяць, у адным карчу большыя, а другім меншыя (Хізы, Ветк.+Даманавічы, Калінк.). Параўн. махроцце. . МАЦА'К м. яйка (моцнае). Выбера дзед мой сабе мацак ды i на вуліцу ідзе (Баравікі, Светл.); Я табе, сынок, наадбірала мацакбу у біткі гуляць (Дуброва, Петр.+ Кароткавічы, Жлоб.; Ломыш, Хойн.; М. Аўцюкі, Калінк.; Узнаж, Рэч.). МА'ЦЕНЕ ж. падобны да маці. Мацене дай годзе, уся маці (Прудок, Калінк.). МАЦЁРКА ж. семя (канопляў). Як мацёрку раздавіць, пятно застанецца (Піркі, Браг.). М А'ЦЩ А ж. бэлька. Хто такія тоўстыя маціцы кладзе? (Рудня, Чач.). МАЦЫ КЛЕ'Т м., тое, што манцыклёта. Ох i ездзіць Алёша на мацыклёці! (Дзяміды, Ельск.); То ўсе купля* лі ровера, а цепер перашлі на мацыклёты (Бярэзнікі, Жытк. + Антонаўка, Добр.; Астрагляды, Браг.; Камаро