перан. есці. Калісь дзеці так ужо ляпалі, што папала (Піркі, Браг.). ЛЯПЕ'Ш м., зневаж. чалавек (нязграбны). Не жаніх, a лепёш нейкі (Прудок, Калінк.). ЛЯПЕ'Ш НІК м., зборн. алешнік. Ляпёшнік рос на краю балота, якраз дзе пачыналася поле (Касцюкоўка, Гом.). х ЛЯПЁХА ж., зневаж. жанчына (нязграбная). Яна сада на ляпёху паходжа, а на тоўстую Мар'ю ўз'елася (Піркі, Браг.). ЛЯПО'ЦЯ аг. шапялявы. Прыйшоў да нас ляпоця (Дубовы Лог, Добр.). . ЛЯСКАТА'ЦЬ незак. балбатаць. Чого-та там ляскочыш, як хто табе. душыць (Грушаўка, Нар.). ЛЯСКО'ВАЧКА ж. гаршчочак. Калі німа ў чым зварыцъ, вазьмі маю лясковачку (Яланы, Светл.). ЛЯСКО'УКА ж., тое, што лёскаўка I. Поўную карзіну лясковак натрусіў, зімой яны будуць-смащныя (Палессе, Чач.). Параўн. ліскоўка. ЛЯ'СНУЦЦА зак. упасці. ён так з драбін ляснуўся (Баравікі, Светл.). ЛЯ'СНУЦЬ зак., перан. выпіць. Сімён, пойдамляснім па чарцы (Острав, Раг.). ЛЯСО'УКА ж. мыш (лясная). Лясбука селіцца ў лесе (Літвінавічы, Карм.). ЛЯ'СТКІ толь.кі мн. балясы (у драбінах). Трэба было лясткі мяняць (Холмеч, Рэч.). ЛЯТВО' н. 1. тое, што латвб. Закрый скоранька лятво (Неглюбка, Ветк.); 2. толькі адз. работа пчол па збоpy мёду. Лятвб ў пчол харошым днём увесь дзень ідзе (Холмеч, Рэч.). Параўн. лётваў лётка. ЛЯТУ'Н м. лётчык. У арміі лятуном сын служа (Салтанаўка, Б.-Каш.). * ЛЯХ м. спалох. Лях напаў на дзіцё (Аравічы, Хойн.). ЛЯ'ХА ж. палоска. Пасеялі ляху бульбы (Майскае, Жлоб.). ЛЯХАВА'ЛА н. агрэх (пры сяўбе). Пустое ляхавала было ў жыці (Неглюбка, Ветк.). ЛЯХТУ'Н м. канавал. Сямён, схадзі-ка пазаві ляхтуна, хай кабана сляхчае (Неглюбка, Ветк.). Л ЯЦ ё Н m. сенцы. Без лецёна хата нічога не варта (Бярэзкі, Жытк
Дадатковыя словы
ляпеш, лясбўка, ляскатаць, ляскбвак, ляскбвачку, лясковачка, ляскоука, ляснуцца, ляснуць, лясоука, лятунбм, марю, пойдам>ляс, ўзелася
4 👁