Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

ЛЯДЗЯЛШКА ж., тое, што лёдзень. Прынесла вады з ледзяшкамі. (Холмеч, Рэч.). Параўн. лядзянка. ЛЯЖА'К I м. ляжанка. Кот усю зіму спаў на ляжаку (Астрагляды, Браг.-f Дабрынь, Ельск.). ЛЯЖА'К II м. 1. вулей (калодны). Ету калоду кладуць бокам— ляжак (Бар'Двікі, Светл. Кароткавічы, Жлоб.); 2. выраб (плецены для збожжа). Зярно ссыпаюць у ляжакі з акенцамі (Баравікі, Светл.). ЛЯЖА'НКА ж. 1. тое, што ляжак I. Вельмі прыемна ляжаць ym мароз на ляжанцы (Любань, Б.-Капі.); 2. логава. Калі зімой ідзеш на ахоту, дык пападаецца ляжанка зайца (Хізы, Ветк.); 3. планка (верхняя'у драбінах воза). Як сеў на ляжанку, дык яйа аж прагнулась (Холмеч, Рэч.). ЛЯЖ А'ЦЬ незак. хварэць. Вельмі ляжаў крэпка (Прудок, Калінк.). ЛЯЖ НЕУКА ж. кладка. Машына не магла праехаці, паклалі ляжнёўку (Грушаўка, Нар.). ЛЯКО'БА н. лякарства. А што гэта за лякрба, што ўсім з адной пляшкі даюць? (Пясчанікі, Жытк.). ЛЯ'ЛЬЧУГ м., заал. ялец. Такіх ляльчугоў я паймаў крыгай (Ломыш, Хойн.). ЛЯ'МЕЦ I м. матэрыял (з шэрсці ў хамуце). Парваўся лямец, звязаць трэба (Баравікі, Светл.); На каня нацягнулі лямец (Капань, Рэч. + Неглюбка, Ветк.). ЛЯ7М ЕЦ II м., мед. каўтун. Косы ў лямец збіліся (Бабовічы, Гом.). ЛЯ'МЕЦ III м., зневаж., тое, што лакіза. Hy i лямец твой хлопец, i нічога не хоча рабіць (Хальч, Гом.). Параўн. латруга, лёгаль, легкабыт, лёжань, лізбёнь, лодцр, лотр, лучнік, лысак, лябех. ЛЯМЕЛПКА ж. зацірка (з мукі). Мукі жытныя спалюць, вару закіпяцяць, дай мяшаюць, а тады ходзь алею ўвал'юць, ходзь сала — гэта лямёшка (Барталамееўка, Ветк,); У пост варылі лямёшку (Капань, Рэч.). ЛЯНО'ВІШ ЧА н., тое, што льлянішча. Ляновішча сёлета была за бацькаўскім гародам (Ст. Буда, Б.-Каш.). Параўн. льнішча. ЛЯНЦЕ'Й м. танец (танцуюцв ланцужком). Р.аней скакалы танец ленцёй, a тэпер леньку (Грушаўка, Hap.). ЛЯ7ПАЦЬ незак. 1. стукаць. Нёхта ў шыбу ляпае (Лукі, Жлоб.); 2. перан. гаварыць (бестактоўна). Нешта ён ляпаў, ляпаў, ды быстра асёкся (Амельна, Раг