ЛУЦІ'ЦА ж., толькі адз. сасна (на лучыну). Найсьці трэба луціцу добрую, хата ж шчэ няшчакатураная (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). ЛУЧНІ'К I м. камін. Лучнік з меху, да абруч такі, -тады з залеза кружочкі, клалі лучыну ды вешалі (Піркі, Браг); Лучыну тую ў лучнік утыкалі (Вабовічы, Гом.+Холмеч, Рэч.); Запалі лучнік, а то цёмна (Камаровічы, Петр.). Л ў Ч Н ІК II м., тое, tuTO лакіза. Hy i кусок лучніка, каб так ленавацца (Макарычы, Петр). Параўн. латруга, лёгаль, легкабыт, лёжань, лізбёнь, лодар, лотр, лысак, лябех, лямец. ЛУЧЧЭ'ИШЫ пар. ст. да лепшы. Тут над усімі дамамі наш дом луччбишы (Н.-Свет, Б.-Каш.). ЛУШ НЯ'К м., тое, што лутка. Лушнякі падгнілі трохі, дык няма чым замяніць (Кароткавічы, Жлоб.). ЛУШ ЧА'К м., тое, што лузанёц. Трэба, каб спелы 5ыў, дык лушчак (Холмеч, Рэч.). ЛЫ 'ГА ж. лытка. Выставіла свае лыгі (Навасёлкі, Петр.). Параўн. лыдка. . ЛЬІ'ДКА ж., тое, што лига. У яе тоўстыя лыдкі ног ўГІіркі, Браг.). ЛЬІ'НДА ж. страва (з бульбы i ільнянога семя). Смачная лында, з'еш трохі (Камаровічы, Петрыкаўскі). ЛЫ 'НДАЦЬ незак. лодырнічаць, гультайнічаць. Прыйшоў з работы i пайшоў лындаць (Багданавічы, КарМ;); I што гэта ён лындае без дзела па двары? (Макарычы, Петр.); I дзе вы лындалі так позна? (Грушаўка, Hap.). ЛЬІПО'УКА ж. ссыпка. Высыплем жыто ў лыпоўку (Дзяржынск, Hap.). ЛЫ СА'К м., зневаж., тое, што лакіза. Дык добры ж лысак вымахаў (Баравікі, Светл.). Параўн. латруга, лёгаль, легкабыт, лёжань, лізбёнь, лодар, лотр, лучнік, лябех, лямец. ЛЬІСІНЯ'ТКА н., заал., тое, што ласё. Выскачыла лысінятка (Літвінавічы, Карм.). Параўн. ласянёнак, ласянятка. Л ЬГСІЦ Ц А незак. лашчыцца. Во як каціха лысіцца, лысіцца (Баравікі, Светл.). ЛЬІ'СКА ж., заал. лысуха. Кубло лыскі плавде на камышы па вадзе (Баравікі, Светл.). Параўн. лысоха
Дадатковыя словы
зеш, латрў, латрўга, лбдар, луціца, луччбйшы, луччэишы, лысбха, лысўха, льідка, льінда, льіпоука, льіска, льісінятка, лўтка, лўчнік, лўчніка
7 👁