сщу я не ахоціў (Засінцы, Ельск.); 2. перст, ліслівец. Ну i лісіца — усё выманіць (Ч.-Паляна, Б.-Каш. + Ветка, Гом.). Л ІСІ'Ц А II ж. прыстасаванне (накшталт ціскоў)-. Лісіца i ціскі ў нас адно i то жа, у іх зажымаюць што-небудзь (Халочча, Чач.); 3 дапамогай лісіцы цясалі жэрдкі (Чырвоная Буда, Добр.). Л ІСІ'ЦЫ толькі мн., бат. лісічкі. Раніцой дзеці хадзілі па лісіцы (Баравое, Лельч.). Параўн.ў ліскі, лісянкі, лысмачкі. ЛІСКАТУ'ХА ж. званок. Барбацідь, як ржавая ліскатуха (Палессе, Чач.). ЛІўСКІ бат., толыц мн., тое, што лісіцы. Ліскі — то жоўценькія грыбы, кучкамі растуць (Баравікі, Светл.). Параўн. лісянкі, лысмачкі. ЛІСКО'УКА ж., тое, што лёскаўка I. Нісмачная ліскоўка, калі ніспелая (Марозавічы, Б.-Каш.); Гэтае яблыка падобна да ліскоўкі (Хальч, Ветк.). Параўн. ляскоўка. ЛІСЦЕФ КА ж. люстэрка. У нас пабілася лісцерка (Славань, Светл.). ЛІСЦЕУН ІК м., зборн. лес (ліетавы). Лісцёўнік далёка ад нас (Багданавічы, Карм.). ЛІСЦЯВЬГ прым. дес (ліставы). Лісцявы лес вялікі вырас (Неглюбка, Ветк.). ЛІСЯ'НКІ толькі мн., тое, што лісіцы. Трэба схадзіць калі па лісянкі да насмажыць (Дзям'янкі, Добр.). Параўн. ліскі, лысмачкі. ЛІСЯНЕНАК м., заал. лісяня. Мал*еньката лісянёнка прынеслі з лесу (Бабовічы, Гом.). Параўн. лісянятка. ЛІСЯНЯ'ТКА н., заал. тое, што лісянёнак. Лісяняткі былі пахожы на матку (Насовічы, Добр.). ЛГТРА ж. літр. У етую бутылку цэлая літра лезе (ЛуKi; Жлоб.); Дай каню два літры аўса (Піркі, Браг. + Любань, Б.-Каш.). ў ' ЛГФІК (ліхвік) м., устар. адзенне (жаночае без pyкавоў). Паспрабуй ціпер маладых застаў ліфіка на caрочку надзедь (Г.-Барталамееўка, Чач.); Ліхвік насілі палатняны ці з байкі, пашыю i нашу. Усё ўрэмя насілі: i замужам, i дзеўкай, ен цёплы, да як жа (Бабовічы, Гом. + Забалацде, Раг.; Марымонава, Гом.; Рафалаў, Браг.). ЛІХАЛЕ'ЦЦЕ н. 1. бяда. Ідзе якое ліхалёцце не бу8 Зак
Дадатковыя словы
дзямянкі, лі^скі, ліскоука, ліхалецце, тўха
4 👁