Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

му выгляду падобна на лімон (Пярэдзелка, Лоеўск.); Е ў міне лімонкі,: ды щчэ маладыя (Піркі, Браг.). ЛІН М;, заал: лінь. Лін — самая жырная рыба i добра ловіцда на чарвяка (Багданавічы, Карм.); Злавіў лі* на, ляжыць, як цяля, на беразе возера (Зайясочча, Жытк.); Ліны ў гразі, нагамі босымі наступалі (Бабовічы, Гом. + Неглюбка, Ветк.; Стараждуцы, Жытк.). ЛІНО'ЧАК м., заал. памянш. да лій. Рыб'а не лавілася, але паймалі аднаго ліночка (Запясочча, Жытк.). ЛГПАУКА ж. бочка (ліпавая). Ліпаўкі выдзелвалі з ліпы, у якой серцавіна выгнівала (Любань, Б.-Каш.). Параўн. ліпоўка, лубка ў 2 знач., лубок у 2 знач. ЛЕПКА ж. герань.»Дужа прыгожыя ліпкі ў цябе (Ветка, Гом.). Л І'П Н ІК[M. ліпняк. Учора была граза, дык у лшніку паламала багата ліп (Марозавічы, Б.-Каш.). ЛІПО'ВЫ пры'м. ліпавы. Ліповым мёдам лечыдца можна (Холмеч, Рэч.). ЛІПО'УКА ж., roe, што ліпаўка. Поўная ліпоўка мёду (Неглюбка, Ветк.); Каля вулля стаяла ліпоўка, у яе злілі мёд (Астрагляды, Браг. + Гарадзец, Раг.; Насовічы, Добр.). Параўн. лубка ў 2 знач., лубок у 2 знач. Л ІФ НІЦКІ прым у гіст. жабрацкі. іС ляпыя старцы хадзілі з лірай, пелі лірніцкія' песні (Баравікі, Светл.). ЛГСА'ВЬІ прым. ліслівы. Наш сусед нехарошы чалавек, лісавы (Аравічы, Хойн.). ЛІСАПЕ'Д (лісапет) м. веласіпед. Ты паладзіў мой лісапёд? (Норкаўшчьіна, Карм. + Пясочнікі, Жытк.); На лісапётах пакацілі некуды (Прудок, Калінк). Параўн. лісапёта. ЛІСАПЕ'ТА ж.у тое, што лісапёд (лісапет). Добра жывуць, калі сыну лісапёту купілі (Хвойнае, Хойн.); К'ОЛбкі ў яго ўжэ гэтых лісапёт было! (Марозавічы, Б.-Каш;+Макарычы, Петр.; Стаўбун, Ветк.; Тульгавічы, Хойн.). ЛІСЁНКА ж. торба (палатняная). Вазьмі ж лісёнку, я ж табе там яечак палажыла (Сяўкі, Лоеўск.). ЛІСІ'ТЧЫ Н прым. лісіны. У лісітчынай нары я бачыў лісянят (Хізы, Ветк.). Параўн. лісічын. Л ІСГЧЫН прым., тое, што лісітчын. Мы лісічыну наpy ў лесе бачылі (Навінкі, КалІнк.). Л ІСГЦ А I ж. 1. заал. ліса. Лісіца стала на дарозі i брахала (Марозавічы, Б.-Каш: + Насовічы, Добр.); Лі