Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КАХА'НКА ж. каханая. Пабёг ужэ да сваёй каханкі (Гарадзец, Раг.+Буйнавічы, Маз.; Халочча, Чач.). КАХА'ЦЬ незак. даглядаць. А як стал! кахаць кабана, дык ён i вырас быстра (Быч, Карм.). КАЦА' ж. коўдра (саматканая). Добрую кацу выткала суседка (Неглюбка, Ветк.). КАЦАВЕ'ЙКА ж. камізэлька. Паклала кацавейку ў камору, дык яе мышы за лета i пагрызлі (Рудня, Чач.). КАЦАЛАТІЬІ прым. касалапы. Зусім кацалапы хлопчык (H. Гута, Гом.); Аксіння Яўхімава была кацалапая, a жылі добра (Крыўск, Раг.). Параўн. кашалапы. КАЦЕ'ЛАЧНІК м. сцябло (сланечніка). Кацёлачнік хістаецца ад ветру (Неглюбка, Ветк.). Параўн. круг III, кружок III, кружолка (кружэлка). КАЦЕ'ЛКА (кацёлка) ж. 1. тое, што калесо. Такая кацёлка былыдая, як скывырыда (Літвінавічы, Чач.); То кацёлку якую дзеці хочуць, то яшчэ што (Быч, Карм.); 2. тое, што каток. Кацёлкі ў кроснах штось не рухаюцца ХНісімкавічы, Чач.); Вяровачкі ад нітоў, перакідаюцца цераз кацёлкі (Хізы, Ветк.+В.-Стралкі, Раг.; Вялікае Поле, Петр.; Старажоўцы, Жытк.). Параўн. кацюшка, качолка ў 3 знач. КАЦГНАФНЫ м. нарыхтоўшчык (прадуктаў). А кацінарны гадаваў нас, прадукты даетаўляў (Кароткавічы, Жлоб.). КАЦГХА ж. кошка. Калі суседская каціха акацілася, дык узялі сабе гэтае кацяня (Буравікі, Светл.). КАЦУ'БА ж., тое, што кавеня. Іван, дзе ты паетавіў кацубу (Гноеў, Хойн.). Параўн. кавяня, каменя, камяня, кулюка. КАЦУ'К м. гунька. Паедзеш, да як накусаюць авады i мухі, дак.кацукамі накрывалі каня (Кірава, Нар.). КАЦУФКА ж., тое, што каноркі. Нада кацурку пасціраць, пака час ё (Халочча, Чач.). Параўн. кануркі, кар.онкі I, карунка, кружавы. КАЦЮ'ШКА ж., тое, што каток. Кацюшка паламалась, І не датчэш (Галоўчыцы, Нар.). Параўн. кацёлка (кацёлка) у 2 знач., качолкаJ/ 3 знач.КАЦЯЛКО'М прысл., перан. коцьма. Кацілі кацялком на машыну (Быч, Карм.). Параўн. котам._ КАЦЯНЁ'НАК м., памянш. да кот. Кацянёнак упаў с печы, чудь ні забіўся (Патапаўка, Б.-Каш.). Параўн. кацянятка