Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КАЦЯНЯ'ТКА н., тое, што кацянёнак. На сваіх кацянятак кошка i не гледзіць (Лядцы, Светл.). КАЦЯРЕ'ЖКА ж., заал. матылёк. Кацярёжкі белыя прыляцелі, наверна цёпла будзя (Слабодка, Ветк.). КАЧАВГЛA н. месца (выкачанае жывёлай), Даўней казалі, што ні можно станавіцца на качавіле: каростана. падзе (Дзвіжкі, Ельск.). Параўн. качавішча ў 1 знач. КАЧАВГШЧА н. I. тое, што качавіла. Конь зрабіў качавішча на пасевах (Дзям'янкі, Добр.); 2. логава. Як я напалохалася, як убачыла качаві'шча, але ваўкоў там не было (Д з я м 'я ін к і, Добр.). КАЧА'ЛКА ж. 1. тое, што каўрыжка. Качалка бывае то круглая, то зубчатая, рубчастая (М. Аўцюкі, Калінк.); Зрабіжачалку, бялізна высахла ўжо (Залессе, Чач.); Трэ забрадь качалкі свае ў суседкі, бо трэ качаць палатно (Махновічы, Маз.); Качалак у мяне няма, уцюг маю (Багданавічы, Карм.); 2. таўкач. Дзе ж тая качалка падзелася? Тут трэба картоплі таўкці (Ляскавічы, Петр.); Возьмі качалку i потоўчы картоплю (Вуглы, Hap.); Haтаўкла-натаўкла качалкай картопель i нехай едзяць (Грабаў, Петр.); 3. верадяно. Качалку трэба яшчэ сённі напрасць (Баравікі, Светл.); 4. загіб (y ніжняй частцы калыскі). Аббі ў калысцы качалкі войлакам (Рудня, Чач.). Параўн. качолка ў 1—2 знач., качбука. КАЧАМЯ'ЛО н., зневаж. чалавек (няўклюдны). То качамяло не разгоніцца (Лілляны, Лельч.); Етага качамялу ніхто ў нас не любіць (Піркі, Браг.). КА'ЧАНК/ толькі мн„ тое што.катанкі. Раней мы самі дзелалі качанкі з кудзелі (Барталамееўка, Ветк.). КАЧАРЭ'ЖНІК м. 1. тое, што кавёняік. 3 качарэжніка выграбі смецце, бо плоха так (Запясочнае, Лельч.); Ну што ты, нераха, загрэбла смецце ў качарэжнік i венікам прыкрыла (Грабаў, Петр.); У качарэжніку ўжэ ад вілак мост пачэрнеў (Маркавічы, Гом.); 2. тронак (вілак). Саўсім перагарэў качарэжінік, нада новы здзелаць (Дзям'янкі, Добр.+Азяраны,' Раг.; Асінаўка, Чач.; Быч,. Карм.; Галоўчыцы. Hap.; Дзям'янкі, Добр.; Марозавічы,Б.-Каш.; Р.-Бурыцкая, Лоеўск.; Хізы, Ветк.; Холмеч, Рэч.). Парвун. кавёшнік, камёшнік, качырэжнік (качэрэжнік), кувёнік. ■ ' КАЧА'Т м. уключына. Раней качаты ў нас дзеравяныя дзелалі (Баравікі, Светл.); Багата ў кага качатбу няма, асобенна на маленькіх лодках (Хізы, Ветк