Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

у сетку (Ломыш, Хойн.); Касякамі ў нас рыбы не ходзяць (Піркі, Браг.). КАСЯ'К Ш м., тое, што каса III. На нашай рэчцы адны толькі касякі пясчаныя ды травой паросшыя (Янова, Ветк). КАСЯ'НКА ж. свацця. А пасля з касянкай i княжамі па маладу едуць (Піркі, Браг.). КАСЯЧО'К м. касынка. Напяні касячок, а то сонца ў га лаву напячэ (Чырвоная Буда, Добр.). КАТАВ 1'НА ж., тое, што кадаўба II у 2 знач. Не ўпадзі ў катавіну (Палессе, Чач.). Параўн. каудёба. KATA'HKI толькі мн. валёнкі. Катанкі для старых неяк няёмка, цвёрда хадзіць (Кароткавічы, Жлоб.); Прывезлі мне пару катанак, добрыя, ладныя (М. Аўцюкі, Калінк.); У катанках холадна, у самавалках дяплей (Залессе, Чач.+Барталамееўка, Ветк.; Быч, Карм.). Параўн, качанкі. КАТАНУ'ЦЬ зак. пабегчы. А мы як выскачылі да як катанулі. (Быч, Карм.). KA'TKI толысі мн. гадзіннік (насценны). Вунь на сцяне часы, то ж каткі будудь (Піркі, Браг.). KATO'BIK м., бат. кацянятка. Катовіка багата назяленам востраві (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). КАТО'К м. 1. кола. Што Ж ета за калёсы без каткоў? (Хізы, Ветк.); 2. колца (у кроснах). Ужо знасіліся каткі ў кроснах (Марозавічы, Б.-Каш.). Параўн. кацёлка (кацёлка) у 2 знач., кацюшка, качолка ў 3 знач. КАТУ'ЗІК м. завязка. На гэтай кофце няматсатузікаў. Бдаа вышываная кофта з катузікамі (Забалацце, Раг). КАТУ'ЗКА ж. камера (турэмная). Пасадзілі майго суседа ў катузку (Углы, Нар.).' КАТУ'Х м. пакой (невялікі.). Не хаты, а катухі якіясь (Мікулічы, Браг.). КАУБАСА7 ж. 1. кулін. каўбаса. Каўбасы ўсе ў нас любяць: i старыя i малыя (M. Аўцюкі, Калінк.); 2. перан. чалавек (таўстагубы). Каўбаеа сягоння гоўе гоніць у поле (Грабава, Жытк.). КАУБУ'Х м. 1. страўнік. Свіння забалела, мы яе забілі, так у яе каўбух быў разарваты (Неглюбка, Ветк.); 2. страўнік (з начынкай). Калі забівалі кабана, чынілі каўбух (Любань, Б.-Каш.); Каўбух наварз i жруць. А я не магу есці (Хізы, Ветк.); 3. іран. жывот. Разрасціў сабе каўбух, што чуць па зямлі ходзя. Спасіба, цётачка, поўны