Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КАСАПЛЁТКА ж. каонік. Ты лепш у школу чырвоныя касаплёткі ўпляді (Навінкі, Маз.). Параўн. каснічок. КАСАСЛО'ІНА ж. драўніна (касаслойная). Сюды касаслоіна не пойдзе (Халочча, Чач.+Хракавічы, Браг.; Чырвоная Буда, Добр.). KACA'THIK м., бат. касач. Касатнік расце ў вадзе (Баравікі, Светл.). Параўн. касач I. КАСА'Ч I м., бат., тое, што касатнік. Вон сіні еты касач i расце на лузі (Падворак, Лельч.); У палусадніку касачы пасадзіла, ходзь ба прыняліся (Р.-Бурыцкая', Лоеўск.). КАСА'Ч II м., заал. цецярук. Увечары на рэчцы што крычалі касачы. Касачоў у нас мала, больш вутак (Халочча, Чач.).. КАСГНЕЦ м. навугольнік. Мой сын заўсёды ложыдь кніжкі на касінец (Быч, Карм.). КАСКЦЫ толькі мн., ткацк. узор (на палате). Я думаю свае рушнікі ў касіцы вуткаць (Тонеж, Лельч.). КАСМА'Ч М. чалавек (лахматы). Чаму ты не пастрыжэш галавы? На каамача іпахож (Крыўск, Раг.); Пастрыжыся, бо сапраўдным касмачом стаў (Н. Гута, Гом.). КАСМАЧЬГ толькі мн. валасы (кудлатыя). Чаго ты заўсёды ходзіш касматая, ніколі не расчэшаш сваі касмачы (Антонаў, Ельск.).. КАСМУ'ЛЯ аг. асоба (лахматая). Я табе пакажу, касмуля (Баравікі, Светл.). КАСНІЧО'К М; тое, што касаплётка. Запляці каснічок красны ці розавы (Быч, Карм.). КАСТЫЛЬНУ'ЦЬ зак. ударыць. Кастыльнуў я цібе добра, чаго ты шчэ лезіш (Перадавая, Раг.). КА'СЦЕР м., тое, што кайстра. Панду наберу касцеру з току (Бабовічы, Гом.). КАСЦЕРУХА' ж. пустазелле. Як ні палі агарод, усёроўна касцерух! батата (Юравічы, Калінк.). КАСЦЮКІ толькі мн. адыходы (пасля прасейвання мукі). Я'К добра змелеш, дык каоцюкбу саўсім мала (Kaроткавічы, Жлоб.). Параўн. касцюлькі. КАСІДЮ'ЛЬКІ толькі мн., тое, што касцюкі. Ой, касцюляк у муке многа (Бабовічы, ГЬм.). КАСЯ'К I м. вушак. Hi з таго дрзва здзелалі касяк — згніе быстра (Мормаль, Жлоб.); Пакрасілі касякі (Майскае, Жлоб.). КАСЯ'К II м.і тое, што каса V. Касяк рыбы захвачан