КАФЬІ I прым. цёмна-карычневы. Мне наравяцца карыя вочы (Халочча, Чач.). КА'РЫ II толькі мн. від саней. Прывёз адны кары дроў (Бабовічы, Гом.); Кары ўжо ўсе к зіме адрамантавалі (M. Аўцюкі, Калінк.); Еслі зімой, дык на карах лес вазіді, а летам—на роспусках (Хізы, Ветк.+Баравікі, Светл.; Глушкавічы, Маз.). КАРЭ'ЗА ж., заал. сойка. Карэза ў лесе жыве (Літвінавічы, Карм.). * КАРЭ'ННЕ I зборн. карэнні. Карэнне ў етой вішні так разраелоея, што не можна жэлезняк ваткнуць (Забалацце, Раг.). КАРЭ'ННЕ II тое, што караванне. Бывае, што цэлыя дні мы, працуючы ў лесе, аддавалі карэнню зваленых дрэў (Кароткавічы, Жлоб.). КАФЭУКА ж., бат. крываўнік. Хадзіў па лесе, нарваў карэўкі, чыстацелу (Аравічы, Хойн.). KACA' I ж., с.1г. прылада (д л я касъбы). Як каса добрая, дак лёгка касіць (Стаўбун, Ветк.); Касу ў рукі i пайшла касіць (Літвінавічы, Чач.); Трэба даставаць касу, а то ўжэ касіць трэба (Калінін, Хойн.); Як пойдудь касцы махаць, толькі косы звінядь (Марозавічы, Б.-Каш.+Багданавічы, Карм.; Баравікі, Светл.; Дземяхі, Рэч.; Насовічы, Добр.; Пучын, Браг.). КАСА7 II ж. від жаночай прычоскі. Я зачэсвала на рад i заплятала касу (Забалацце, Раг.); У восем сталак запляцедь адну касу, дак яна як пранік тады ляжыдь, у каго косы харошыя'(Баравікі, Светл.). KACA' III ж., геагр. водмель. Каса ў бераг урэзалася (Неглюбка, Ветк.). П араўн. касяк III. КАСА' IV ж., анат. селязёнка. Баліць у мяне каса (Марозавічы, Б.-Каш.); 3 касы кабана чыняць каўбасы (Дроніда, Б.-Каш.); Касу хто i выкідае, а хто i варэ, тады начыняе каўбух (Марозавічы, Б.-Каш.+Кароткавічы, Жлоб.; Піркі, Браг.; Халочча, Чач:). КАСА' V ж. касяк (р ы б ы). Рыба ідзець касой (Стаўбун, Ветк.). П араўн. касяк II. КАСА' VI ж б а т. вусікі. Во каса якая бальшая ў гарбузах (Забаладде, Раг1:); Косы распаўзліся Да ўсей градзе (Стаўбун, Ветк.); Папускаў гуркоўнік косы, дык што толку, на іх адзін толькі пустацвет (Халочча, Чач.). КАСАГОФАК м. узгорак. Зямля там усё кас.агоркамі (Быч, Ка]эм