ЗМЯЯ' ж. вядзьмарка. Змяя яна, калі людзей аваім знахарствам пагубіла (Хутар, Светл.). ЗНАВА'ЦЬ зак. даведацца. Пастаіце ды пагаманіце, дык яна знавае што-йебудзь, запіша (Баравікі, Светл.). ЗНАГАДЗГЦЦА зак. сгіатрэбіцца. Знагадзіцца на што-яебудзь, мр й дзеўцы на плацце (Палессе, Чач.). Яараўн. знадобіцца. ЗНАДО'БІЦЦА зак., тое, што энагадзіцца. Захаваў вяровачку —- знадобіцца шчэ мо (Шарпілаўка, Гом.). ЗНАё 'МЦЫ толькі мн. знаёмыя. Дык гэта вашы знаёмды? (Баравікі, Светл.). ЗНАЙСЦІ'СЯ зак. нарадзіцца. Вон у Паўлінкі ўжо чацвёртае дзіця знайшлося (Шьшавічы, Б.-Каш.). ЗНАКО'МАСЦЬ ж. знаёмства. У іх жа знакомасць .усюдых (Стаўбун, Ветк.). ЗНАЦЦё ' н. прадказанне. Каб знадцё, што ў кума піццё, дак сам ба пашоў i дзіцей павёў (Шарпілаўка, Гом.); Каб жа знаццё, дак не выпуокув.ала б свінню (Палессе, Чач.). ЗНА'ЧЬІЦЬ незак. быць цельнай. Тей, мая карова значыць (Дзядцы, Светл.). ЗНЕ'ХТАВАЦЬ зак. зганьбіць. Знёхтавалі чалавека i перавялі на другую працу (Заепа, Рэч.); Прыўёз жонку з Расейі, маладзіца хароша, здарова, нашае жызші йе .знае, дак зьнёхтавалі зусім (Прудок, КалІнк.). ІІараўн. зняверыць. ■' ЗНЕ'ЦІКІ прысл. знянадку. Знёцікі можна любога пііраіпужаць. Ціт (піраіпуіжаў зьнеціікі' малога Алены,, ды« i цяпер заікайіцца (Палессе,' Чач.). Параўн. знёцейкі. ЗНЕ'ЦЕЙКІ прысл., тое, што знёцікі. Знёцяйкі пад вуха крьгкнуў (Апанасаўкаў Гом.). Параўн. знецікі. _ ЗНЕ'САК м. зносак. Сёдні кура такое маленькае яечка знесла, наверна знёсак (Валахоўшчына, Браг.). ЗНЁ'МШЧЫК м. фатограф. К нам з раёна прыязджаў знёмшчык (Вішанькі, Ельск.). Параўн, знімшчык. ЗНІБЕ'ЦЬ незак. балець (надакучліва). Зубы ўвесь час зьнібяць (B. Нямкі, Ветк.). ЗНГМШЧЫК м., тое, што знёмшчык. Колісь прыехаў к нам зьнімшчык й зьняў нас першый раз (Батрак, Б.-Каш.+Дубраўка, Добр.; Дзвіжкі, Ельск.; Неглюбка, Ветк.; Новая Гута, Гом.). ЗНГЦЩЦАI зак. прытаіцца. Зьнідіўся мой хлопчык у гурках i сядзіць, а я чытаю (Грушаўка, Добр