Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

ЗАРУ'БІНА ж. круг (на розе кардвы). Можа быць i адна зарубіна; па зарубінах бачаць, сколькі цялят у каровы було (Холмеч,. Рэч.). ЗАРУЧА'ННЁ н., тое, што запоіны. Пасля заручання дарадь падаркі (Нямкі, Ветк.). ЗАРЫ'НДЗАВАЛАСЯ незак. пакрыўдзіцца. I чаго зариндзавалася, не трэба было i віду паказваць (Перарарёў, Жытк.). ЗДРЭ'ЗАЦЬ зак. закусаць. Ну й было, чудь не зарэ* залі пчолы каля домікаў (Быч, Карм.). ЗАРЭ'ЦЬ незак., тое, што зараць. Калі зарэе, зорка ўзыходзіць (Баравікі, Светл.). ЗАРЭ'ШЫЦЬ зак., тое, што зарашыць. Як ён яе біў, заміалым не зарэшыў (ЗлодзІн, Маз.). ЗА'САВЕНЬ (засаў) м. засаўка. Як верніцеся,, зачынідеея на засавень (Пракопаўка, Добр.); А ці ў горадзе няма засаўняў? (Карма, Добр.+Грушаўка, Добр.); На ноч дзверы засоуваюцца на засаў (Піркі, Браг.). ЗА'САУКА ж. юшка. Зобула купіць засоўку ў Коленковічах (М. Аўцюкі, Каліінк.)., ЗАСАХАРЬІ'ЦЦА зак. ператварыдда ў сахар. Калі мёд пастаіць доўга, ён засахарыцца (M. Аўцюкі, Kaлінк.). .. ЗА'СЕК m. 1. засёк, Насыпалі поўны засек збожжа, да i ў вас засекі поўныя (Бабовічы, Пом -(-Багданавічы, Карм.; Забалацце, Раг.; Завайць, Hap.; Марозавічы, Б.-Каш.; Халочча, Чач.); 2. посуд (драўляны, у які раней ссыпалі збожжа). У нас рабілі раней такі посуд, мяшкоў сем лезла туды, ну i сыпалі збожжа — ета засек (Холмеч, Рэч.Я-Неглюбкд, Ветк.); 3. запечак. Пашукай у засеку тапор (Казацкія Балсуны, Ветк.). Параўн. засёкаЛ 1 знач. i засень у 3 знач. ЗАСЕ'КА ж. 1. тое, што засек у 1 знач. 3 поля звозяць збожжа ў засеку (Піркі, Браг.); Бувала, як насыплюць зерна, дак поўныя засёкі (Бывалькі, Рэч.); 2. яслі (адгароожанае месца ў хляве, куды кладуць сена карове). Сена карова не паела, щэ багато лежыць у засёцы. (Вуглы, Нар). ЗАСЁ'ТАК м. загародка (па абодва бакі ёўні). Ставілі снапы ў засёткі (Баравікі, Светл.); Усюды поўна снаіпоў i ў засётках i на цапніках (Амельна, Раг.). ЗА'СЕНЬ ж. 1. сенцы. Цяпер жа сенцы кажуць, а мы казалі — засень (Косаль, Карм.); 2. будынак (за сенца