ЗАПУСКА'ЦЬ незак. заканчваць. Будзем ужо запускаць рукавіду (Івакі, Добр.). 3 АП Я СО'ЧН IЦ А ж., тое, што заласочніца. Ето палено хай на запясочяіцу (Вуглы, Нар.); Сёдні паклалі заў пясочнікі, a заўтра кроквы (Бывалькі, Рэч.). ЗАПЯ'ЦЦА незак. 1. упірацца. ён быў запяўся,. ды яго ніхто не слухаў (Быч, Жарм.); 2. запінацца. Што ты запяўся, круцішся, як уюн на скаварадзе (Быч, Карм.). ЗАПЯ'ЦЬ зак■ завесіць. Вокны заняла, а то сонда сведя (Баравікі, Светл.). ЗА'РА (зарэ) прысл. зараз. Зара іду (Грушаўка, Ha/p.); Зарз прыду i да цябе, падажджы трошкі (Будкі, Hap.). ЗАРАДЗГЦЬ зак. урадзіць. Як зарадзіла ў мяне жыта, так дзяваць некуды было (Быч, Карм.). ЗАРАНІ'ЦА ж. раніда. Як старку ўбіралі, цеплыя былі зараніцы (Палессе, Чач.). ЗАРА'НКА I ж., заал.1',птушяса. Зараінха жыве ў caдзе, пяе зары, яшчэ сонейка не ўзыйдзе (Баравікі, Светл.+Аравічы, Хойн.; Вялікае Поле, Петр.). ЗАРА'НКА II ж. зараніца. Калі заранку бачно, пачыналі кароў даіць (Дзякавічы, Жытк.); Заранка ў нас кажудь на зорку, што ўзыходзіць уранку перад узыходам сонца (Баравікі, Светл.+Марозавічы, Б.-Каш.). ' ЗАРА'ЦЬ незак. світадь. Ужо зарае, скора дзень будзе (Палессе, Чач.). Параўн. зарэць. ЗДРАШЫ'ЦЬ зак. забіць. Я так спужалася, думала ён мяне зарэшыць (Злодзін, Маз.), Параўн. зарэшыць. ЗАРАШЭ'ЦЩЬ зак. загарадзідь. Нада забор зарашэціць (Насовічы, Добр.+Мялешкавічы, Маз.). ЗАРВА'ЦЬ зак. сціхнуць. Ты скора, зарвёш у міне, ужэ галава трашчыць? (Вітлін, Раг.). ' ЗАРДЗЕ'ЦЦА зак. пачырванецьі. Так зайдзецца, аж зардзёецца (Крыўск, Б.-Каш.). ЗАРНІ'ЦА I ж. зорка. Мо зарнща ўжз ўзышла? Не, няма, рана шчэ ўзыходзіць ёй (Хізы, Ветк.). ЗАРНІ'ЦА II ж. маланка. Як зіхне зарнща, дак яны i пападалі (Холмеч, Рэч.). ЗАРНІ'ЦА Ш ж. вядзьмарка. Як шаптаць, калдаваць умее, то зарнща (Холмеч, Рэч.). ЗАРО'ЖАК м. затока. Хадзем на зарожак купацца, там хаця мелка, дак не так страшка (Шарпілаўка, Том
Дадатковыя словы
haіp, запясбчяіцу, запяцца, запяць, зараць, зарашэцщь, зарбжак, зарваць, зардзецца, зарніца, здрашыць, пясбчнікі
4 👁