ЗАЖО'Н м. сезонная праца. Я тры леты хадзіла ў зажон на Украіну (Дубраўка, Добр.). . ЗАЖО'НКІ толькі мн. зажынкі. А во ўжэ усюды пачаліся зажонкі (Зенькавіна, Карм.). ЗАЖО'Р м. лужына. Зажоры ўвесну на шляху, а на шашы іх няма (Кароткавічы, Жлоб.); Вясною растае сьнег, вада стаіць па дарозе, дак i кажуць — зажоры (Ручаёўка, Лоеўск.). ЗАЖЬГНАК м., тое, што зажатак. Я сягодні зажынак такі вялікі здзелала, чуць падняла (Бабовічы, Гом.+Неглюбка, Ветк.). ЗАЖЬКЦЬ зак. нажыдь. Яны зажылі сабе багацця, як аднекуль прыехалі (Быч, Карм.). ЗАЗЁМНБІ прым. апошні (вянок зруба). Як зазёмны вянок зрабілі, дак i кроквы робяць (Неглюбка, Ветк.-|Косаль, Карм.). ЗА'ЗГМАК м. снег (першы). Як ляжа зазімак, дык скора зіма прыдзя (Палессе, Чач.); Добрага зайца падстрэліў па першаму зазімку (Багданавічы, Карм.+Баравікі, Светл.; Броніца, Б.-Каш.; Забалацце, Раг.; Лучын. Раг.; Марозавічы, БлКаш.; Наёовічы, Добр.; Шарпілаўка, Гом.; Янава, Ветк.). ЗАЗІМКАВА'ТЫ прым. хударлявы. Зазімкаватая ў цябе карова (Рубча, Петр.); Зазімкаватае каровы не купляй (Салтанаўка, Б.-Каш.). ЗАЗНО'БА ж. жанчына (худая). А такая зазноба толькі гуляе i ніяк не атыйдзе (Дубраўка, Добр.). ЗАЙГРА'ЦЬ зак. бегаць ('пра карову). Наша./целка зайграла, дак павялі сёння (Аравічы, Хойн.); Зайграё свіння, вядуць к кныру (Баравікі, Светл.+Піркі, Браг.). ЗАЙМА'ЦЬ зак. праганяць, заганяць (карову). Пашла Дарка займаць кароў (Піркі, Браг.). ЗА'ЙЦАУ прым. заячы. Зайцаў хлеб бралі ў дарогу з дому i прывозілі назад, а для дзяцей які ж ён смачны! (Дубраўка, Добр.); Зайцаў след i па пяску відно (Засінцы, Ельск.+Забалацце, Б.-Каш.; Пярэдзелка, Лоеўск.). ЗАЙЧАНЕ'НАК м. зайчанё, Замучылі дзеці таго зайчанёнка (Бабовічы, Гом.-|-Марозавічы, Б-Каш.). Параўн. зайчанок, зайчанятка. ЗАЙЧАНО'К м., тое, што зайча'нёнак. Зайчыха, брат, бяжыць i аглядваецца, каб зайчанок не адстаў (Аравічы, Хойн.+Хізы, Ветк.). Параўн. зайчанятка. ЗАЙЧАНЯ'ТКА н., тое, што зайчанёнак. Зайчанятка
Дадатковыя словы
зазгмак, зазімкаваты, зайграць, зайцау, зайчаненак, іцелка
9 👁