Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

ЖЭФАБ м. жарабец. Такі жэраб бальшы ў«нашым саўхозі ё (Патаіпаўка, Б.-Каш.), 3 ЗААСё 'ТАК м. месца за ёўняй. У заасётак складалі палову ці што другое (Бывалькі, Рэч.). ЗА'БАЛАЦЬ ж. мулінэ. Не хваділа забалаці, не вышыла аднаго цвета (Асінаўка, Палессе, Чач.). Параўн. заіблаць, заблач, заналач. ЗАБАЛМАТА'ЦЬ зак. забалбатаць. Як забалмоча, дак не поймеш, Будзіха тая (Быч, Карм.). ЗАФАРКІ толькі мн. зборкі. Забаркі рабілі ў вопрадцы даўнейішага пакрою (Неглюбка, Ветк.). ЗАБАРСА'ЦЬ зак. зашнураваць. Забарсаеш новы лапаць, носіш i не плачаш (Багданавічы, Карм.+Баравікі, Светл.; Камунар, Б.Жаш.; Кароткавічы, Жлоб.; Нісімікавічы, Чач.; P. Марымонава, Лоеўск.). Параўн. заварсаць. ЗА'БАРСКА ж. забарснія. Разарвал.аіся забарсжа, няёмка зараз (Майскае, Жлоб.); У вушкі адзяюць абору i дзелаюць забарску, каб не спадаў лапаць (Марозавічы, Б.-Канц); Намачыўея па самыя забарскі (Баравікі, Светл.+Кароткавічы, Жлоб.;' Тульгавічы, Хойн.; Шарын, Еяь'ск.). Параўн. забарстка. ЗА'БАРСТКА ж., тое, што забаірска. Вады ў рацэ па забарсткі (Багданавічы, Карм.). ЗАБАРЬГЦЦА зак. затрымацца. Ганіце мяне, а то я забарьіўся ў вас (Быч, Карм.+Стаўбун, Ветк.; Холмеч, Рэч.). ЗАБАУТАўЦЬ зак. замяшаць. Надворным свінням забаўтаеш ды выльеш, каб толькі не галасілі (Марозавічы, Б.-Каш.+Асінаўка, Чач.; Забалацце, Раг.). ЗАБЕ7НЬКА ж. кошык (сплецены з тонкіх яловых планак). Пайшла на яігады, то кажу, бяры забёньку, лепш жа несці, то не, узяла вядро (Мілашэвічы, Лельч.). ЗАБІВА'ЦЦА незак. стамляцца. Які ж рашчот забівацца, ноч сядзіш, гарбееш, а ніякага толку (Быч, Карм.). ЗАВЕТЫ прым. забыты, глухі. На забітым шляху Манька качанят сваіх знайшла (Марозавічы, Б.-Каш.). ЗАБГЦЦА зак. ударыцца. Забіўся галавой а б сценку (Быч, Карм