Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

ЖЬГМЯРА ж. кастрьща. 3 етага лёну жымяры штось многа (Быч, Карм.). ЖЫРНУ'ЦЬ зак. стукнуць, ударыць. Січас як жырну табе, што пабіжыш за дзверы (Амельна, Раг.). ЖЬІРО'УКА ж. 1. месца жыравання рыбы. Жырбукі ў рэчцы невялікія (Піркі, Браг.); От, кажуць, на возеры жыроўікіі бачыў (Засіінцы, Ельок.+Ламыш, Хоўн.); 2. М'бсца жыраваніня звяроў., А вот на етум мееці жырбука звера була (Ручаёўка, Лоеўск.); Беляка сустрэлі на жырбуцы (Літвінавічы, KapM.-f-Баравікі, Светл.). Параун. жырбуня. ЖЬІРО'УНЯ ж., тое, што жыроўка. Рыбы сабраліся ў жырбуні (Старатоўцы, Жытк.). ЖЫ'ТКА жто е х што жызня. Хіба даўней жытка була? Мучыліся толькі, дай усе (Пясчанікі, Жытк.); Хіба ж ёй з такім драчуном жытка? (ГІерароў, Жытк.); Цепер не та жытка, што раней була, цепер лепшая (Перароў, Жытк.+Ломыш, Тульгавічы, Хвойнае, Хойн.). ЖБРТНІК I м., толькі адз. каласбунік. Усё поле жытнГкам пазарастала (Піркі, Браг.). Параун. жыцёц, жыцік. ЖЬРТШК II м. гатунак (яблыкаў), які паспявае летам. Жытнікі добра бяруць на базары (Марозавічы, Б.-Каш.+Грушаўка, Нар.). Параун. жытніца, жыцёц, жыщк. ЖЬРТНЩА ж.} тое, што жытнік II (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). ЖЬГТНІЧКА жзаал. мыш-палёўка. Жытнічкаў гэтых развялося — не злічыш (Альбінек, Акц.). ЖЫЦЕ7!!, м., тоё, што жытнік I. Жыцёц толькі ў жыце ёсць (Пярэдзелка, Лоеўск.); Жыцёц расце по жыту, вон вельмо жыто робіць нечыстым (Падворак, Лельч.); Жыцёц расцець у ляну (Марозавічы, Б.-Каш.-)-Баравікі, Светл.; Гармавічы, Жлоб.; Забалоцце, Раг.; Халочча, Чач.). Параун. жыцік. ЖЬГЦІК м., тое, што жытнік I. Етого жыціка не можна звесці з жыта (Падварак, Лельч.). ЖЬЕХНУЦЬ зак. успыхнуць. Калісь запаліў дровы, яны так i жыхнулі (Піркі, Браг.). ЖЬГЧКА I ж., тое, што жыжіка II. Жычкі куплялі ў лаўцы. Жычкі збіралі ў кветачкі (Заходы, Рэч.)ў. ЖЬІ'ЧКА II ж., бат., тое, што жыжка I. Жычка во ў нас палрзаборам расцець (Піркі, Браг