КНЫРЧУ'К Mi, тое, што кнур. Кнырчук у нас толькі ў калхозі e (Каравацічы, Рэч.). Параўн. крынчук. КНЮ'ХО н. перан. чалавек (тоўсты). Мой зяць — добрае кнюхо (Прудок, Калінк.). КНЯЖ м. шафер- За жаніхом княжы яго стаяць (Аравічы, Хойн.). Параўн. кнежок. КНЯЖЫ'НА ж. дружка. Князь i княжына рукі звязуюць маладым. А янь? кажуць: «Сагласныя» (Піркі, Браг.). КО'БЗА аг., зневаж. чалавек (злы). Ах ты, кобза стара (Грушаўка, Hap.). KO'BAHKA ж. конаўка. Дзе ж ваша кованка, вады нечым напіцца (Саўгасная, Б.-Каш.). КО'ВАЦЬ незак. мітусіцца. Годзе табе ўжб коваць (Багданавічы, Карм.). КОТ АН м., тое, што каганка. Побачце, во які коган, самі.колісь робілі (М. Аўцюкі, Каліяк.). Параўн. каганка, каранёўка, каўган, каўганка. КОГОЛО' «. радня. Коголб ў іх добрэ, жыць можно (Грабава, Жытк.). КОТУТ м. глушэц. Кбгуты былі.калісьці, yce перавялісь (Каранёўка, Гом.). КО'ДЛА н. 1. род! Добры ён чалавек, дык хіба былі з,ix кодла плахія (Быч, Карм.); 2. радня. Ім добра, бо ў іх кодла вялікае (Зарэчча, Ж лоб.)Усім кодлам сабраліся (Асінаўка, Светл.). КО'ДРА ж. гунька. Hi забудзь кодру захваціць, а то каня камарэча загрызець _(Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). КОЗА' ж., баг. назва грыба. Козы з пудодна такіе, як на казе ширсць, a зверху репеховатые (Аравічы, Хойн.). КОўЗКА I ж. 1. памянш. да каза III у 1 знач. Кбзку прынясі, а то блінцы знізу гараць, а зверху сырыя (Р,-Бурыцкая, Лоеўск.); Паставіў на загнетку козку i вары (ГІракопаўка, Добр.); Сёдні печ ні таішга, дак есці на козды звару (Целяшы, Гом.); 2. тое, што каза V. Я табе адмерыла пядь козак (Хвойнае, Хойн.). Параўн. казёл III у 1 энач., казишька. КО'ЗКА II ж. бакас. Во козка Ншздо зрабіла (Kapaнёўка, Гок.). КО'ЗЛІК I л. казляня. Ідзём ca мной, пабачыш майго козліка (Ямпаль, Рэч.). КО'ЗЛІК II м., памянш, да казёл V. На вільчык саламянай крышы паклалі козлікі (Р.-Шля,гіна, Ветк
Дадатковыя словы
kobahka, казйшька, кбваць, кбган, кбдла, кбдлам, кбдру, кбзак, кбзды, кбзка, кбзліка, кбзлікі, кнежбк, кнырчўк, ко^зка, кодра, крынчўк, шйрсць
9 👁