абрэзкі за гароды, лучай бы палілі (P.-Каменева, Лоеўск.); Надзеў на ногі абрэзні (Ухаў, Ветк.). Параўн. апоркі.
АБСКРАБАЦЬ незак. аскрабаць. 3 маладой картошкі лушпайкі не лупілісь, дак абскрабалі (Рудня Антонаўская, Калінк.).
АБСУНУЦЬ зак. абмазаць. Тося і каленкі абсунула ў зелень (Палессе, Чач.).
АБТОРКАЦЬ зак. паабтыкаць. Дзве грады абторкала, шчоб куры ні лезлі (Піркі, Браг.).
АБУРЫНЫ толькі мн. мякіна. Абурыны коням аддаюць, мешаюць для корму (Холмеч, Рэч.); Абурын багата асталося, зграбі ў кучу (Пагоннае, Хойн.).
АБУРЭННІ толькі мн. салома (пасля малацьбы). Абурэнні худобе даюць (Холмеч, Рэч.). Параўн. амялля.
АБУЯЦЬ зак. абвязаць. Шпігатам абуяюць і ў печку (Холмеч, Рэч.).
АБШЧАПІЦЬ зак. 1. ахапіць рукамі. Абшчапіла так крэпка ручкамі, што і ручкі пабялелі (Гарадзец, Раг.); 2. ачапіць, акружыць. Калі фашысты ўрвалісь у нашу вёску, то глаўны іх загадаў абшчапіць вёску і праверыць, ці ёсць у хатах мушчыны (Заспа, Рэч.).
АБШЫВАНА (абшыванка) ж. лодка. Мікола ўжо другую абшывану зрабіў (Перароў, Жытк.); Добра апшыванка, і сена, і дровы прывязеш (Аравічы, Хойн.); Caдзіцесь у абшыванку, перавязу (Азяраны, Раг.); На абшыванцы ад'ехалі мы ад плыта (Баравікі, Светл.).
АБЫДЗЕННІЧАК м. смятана (густая). Снімеш ложачку абыдзённічку дый у боршч (Неглюбка, Ветк.).
АБЫКОНКІ (абыкончыны) толькі мн. тое, што абаконкі. Стаўні, ці абыконкі, называюць (Карма, Добр.); Мы на ноч закрываем абыкончыны (Пракопаўка, Добр.).
АБЫРАЦЬ зак. 1. падужэць. Сяргей быў такі забіты, а ціпер абыраў, дак i другіх дзіцей етаў забіджаць (Грушаўка, Добр.); 2. разбагацець. Ужо і наш Іван абыраў, хату стаўляе (Горваль, Рэч.).
АБЭЛДУХ м., груб. дурань. Гэты абэлдух усіх курэй мне разагнаў (Горваль, Рэч.).
АБЯЗГРОШЫЦЦА зак. застацца без грошай. Абязгрошылася я аканчацельна (Піркі, Браг.).
АБЯЧАЕК м. абруч. Патрэбна абячаек надзець, бочка рассыпаецца (Рудня Чач.); Абячайкі парассохлісь (Заспа, Рэч.).
27 👁