ВЯСНЯ'НКА II ж. вяснушка. бяснянкІ на твары (Heглюбка, Ветк.). ВЕСЯЛУ'Н м. весяльчак. 3 гэтым весялуном нідзе не прападзеш (Жгуяь, Добр.). ВЯТРА'НКА ж. воспа (ветраная). Цела абсыпала ветранка (Гіармавічы, Жлоб.); Ветранкі ціпер пашці німа (Забалоцце, Раг.); Раней вятранкай чаета хварэлі дзеці (Баравікі, Светл.); У два гады хварэў ветранкай (Малыя Аўцюкі, КалІнк., тое ж: Марозавічы, Б.-Каш.; Бабовічы, Гом.). ВЯЧЭ'РНІЦА ж. зорка (першая). Вячэрніца зашла (Насовічы, Добр.); Пасля ўзыходу вячэрніцы сталі паказвацца іншыя зоркі (Івакі, Добр.). г ГАВАРА' ж. размова, гутарка. Усяку гавару запісадь трэба (Турбінка, Mae.). ГАВАРУ'ШКА I ж. апенька (вясенняя). O, палядзі, якая гаварушка вырасла. Холадна яшчэ, а яна вылезла ўжо. Гаварушкі растуць рана вясной, як толькі сьнег далоў (Ліпнякі, Лоеўск.); У гаварушак верх белы, а пад нізам чорныя (Ручаёўка, Лоеўск.). ГАВАРУ'ШКА II ж. радыё. Выключы гаварушку. У кожнай хаде гэтыя гаварушкі (Сяўкі, Лоеўск.). іГАДАВІ'К м. маладая істота (адзін год). Гадавік ужо ладны, a ўсё бегае за кабылай (B. Крушынаўка, Раг.); Ужо гадавік быў, чагосьці здох (npa парася) (Бабовічы, Гом.). Параўн. гадунёц, гадунок. ГАДО'УНЫ прым. модны. Мой кабан гадбуны, не хварэе (Дворышча, Хойн.). ГАДУНЕ'Ц м. (гадунок м.) тое, што гадавік. Глянь ты, які добры гадунёц, аж люба глянуць. Меншага кабана прадайміа, а гадунка карміцьмем на сала (Шарын, Ельск.). Параўн. гадунец. ГАДУ'ХА ж. гаспадыня. Муха-гадуха абед варыла, дзяцей карміла (Дзятлавічы, Гом.). ГАЙДА'К м. толькь адз. танец. Як заскачам жа мы: мой муж —* казака, а я гайдака (Дзятлавічы, Гом.). ГА'ЙНЩЬ незак. ганьбіць. Што ято гайніш на ўсё сяло (Баравікі, Светл.). ТАЙНО' н. 1. логава. Свінням пайду саломы ў тайно ўкіну (Стаўбун, Ветк.); 2. гняздо. У дупле пад карой было гайнб (Літвінавічы, Карм
Дадатковыя словы
вяснянка, гаварў, гаварўшак, гаварўшка, гаварўшку, гаварўшкі, гадбўны, гадоуны, гадунбк, гайнщь, муха-гадўха, ігадавік
13 👁