Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1975). Частка 1

павырываецца, патаму іх І завуць вётраніцы (Косаль, Карм-, тое ж: Карма, Добр.; Марозавічы, Б.-Каш.); Разам з падшыўкай дзелаюць вётраніцу, штоб не зрывала з крыш (Раманавічы, Гом., тое ж: Рудня, Чач.; Янава, Ветк.); Вётраніцамі мы прыкрапляем салому (Забал'оцце, Раг.). ВЕТРАНГЦА ж. воспа (ветраная). На хлопца ветраніца напала (Пярэдзелка, Лоеўск,); Пасля ветраш'цы застаюцца слядочкі (Піркі, Браг.). ВЕ'ТРЫЦЬ незак. 1. веяць (збоокжа). Трэба вётрыць жыта ды везці ў мльш (Перароў, Жытк.); Я сягонні жыта сваё вётрыла (Стараград, Раг.); Цётка мая- вётрыла жыта на дварэ, а ёй у вока папала парушынка (Заспа, Рэч.); 2. дзьмуць (аб ветры). Так i вётрыць каля яго хаты (Перароу, Жытк.); 3. перан. круціцца. А вона коло его всё i вётрыць (Перароу, Жытк.). ВЕ'ХА ж., бат. 1. цыкута. Веха — ета паганая трава, ена расце дзе-нібудзь па балоту, дак еслі скаціна ее з'есць, дак молуа пагібнуць (Ручаёўка, Лоеўск.); Ад вёхі скаціна можа пагібнуць (Пярэдзелка, Лоеўск.); 2. пладаносная частка сцябла проса. Як уродзіцца проса, дак вёхі аж да зямлі гнуцца (Холмеч. Рэч.); 3. вехаць. От уткнуць на палку вёху, i адну, дзве, тры паставяць 3 ветак, як мятла, рой i зав'ецца (Баравікі, Светл.). іВЕ'ХАЦЬ I ж. 1. мачала. Вёхаць жа — гэта пук саломы або пыраю (Марозавічы, Б.-Каш.); Наша дзяжа просіць вёхця i нажа (Асінаўка, Чач., тое ж: Мормаль, Жлоб.; Уць, Добр.; Целяшы, Гом.); Нарвала сабе ўчора травы на вёхці (Бабовічы, Гом., тое ж: Апанасаўка, Гом.; Быч, Карм.; Грушаўка, Церах.; Галоўчьіцы, Нар.; Меркулавічы, Чач.; Марозавічы, Б.-Каш.; Пракопаука, , Добр.; Холмеч, Рэч.; Ухаў, Ветк.); Тук з пасуды добра вёхцем змываць (Заспа, Рэч., тое ж: АстрагляДы, Браг.; Баравікі, Светл.; Залессе, Чач.; Любань, Б.-Каш.; Марозавічы, Б.Жаш.; Маркавічы, Гом.; Насовічы, Добр.); 2. хвошч. Вёхаць i ёсць хвошч такі, завецца яшчэ хвашчанка (Асінаўка, Чач.). — ВЕ'ХАЦЬ II ж. няшмат, мала. Засталося ў гумие вёхаць жыта (Баравікі, Светл.). ВЕ'ХЦІК м., памяти, да вёхаць у 1 знач. Щто ты шкрабе-ш ногцямі чыгуін, вазьмі вёхцік дай муй (Навінкі, Калінк., тое ж: Іванаўка, Хойн.; Кароткавічы, Жлоб.; Уваравічы, Б.-Каш.); Памый гладыш вёхцікам (Дзям'янкі, Добр., тое ж: Неглюбка, Ветк