Ё Ё'РБШ А ж. вярба, Ты толькі слухай яго: ен табе скажа, што,на вёрбіне ігрушы растуць (Палессе, Чач.). BE'PBA ж. вяроўка. Ты вазьміся за вёрвы i пагушкай дзіця, каб яно хутчэй заснула (Заспа, Рзч.). ВЕРХАУё «. смятана. Вазьмі ўсё верхаўё i збі масла к абеду (Камаровічы, Петр.). ВЕ'РЦЕНЬ м. 1. вецёр. Hy i вёрцень сення (Камаровічы, Петр., тое ж: Макарычы, Петр.); 2. нячыстая сіла. Што скачаш, нібы цябе вёрцень круціць (Макарычы, Петр.). ВЕРЧ м. скрутак. Трэба намачыць верч лазы (Хвойнае, Хойн.); Падай мне вёрча, я лапці папляту (Замосце, Калінк., тое ж: Піркі, Браг.); Прынясі некалькі вёрчоў (Антонаў, Ельск., тое ж; Бярозкі, Браг.). ВЕ'РЧЫК м. памяти, да верч. Прынясі мне вёрчык, там на плятні вісіць (Кароткавічы, Жлоб., тое ж: Марозавічы, Б.-Каш.). ВЕ'РША ж, вендер. Вёршы ў нас пад лёд спускаюць (Засінцы, Ельск.); У нас многія ловяць вёршай ■ (Марозавічы, Б.-Каш.). іВЕРШАЛІ'НА ж. верхавіна. Вершаліна на дзераве была вышэй за стоўп (Пагост, Жытк.). ВЕРШНЯЧК,!' голый мн. фіраінкі. Трэба павесіць новый вершнячк! на вокны (Маркавічы, Гом.). ВЕўСЛЩА ж. лесвіда. А наш дзядзька новую вёсліцу зрабіў (Стаўбун, Ветк.). . ВЕСНАВО'Е н. рунь. Добрае ў гэтым годзе веснавое (Наоовічы, Добр.). ВЕ'СНПДА ж., толькі адз. весніцы. Стаяла Валя каля вёсніцы свайго дворьіка (Белы Пераезд, Петр.). ВЕСЯЛЕ'Ц м. журавель. Як прыляцщь весялёц, то ўжо І будзе вясна (Двяржынск, Лельч.); 3 прылётам весельдоў пачынаецца вясна (Ліпляны, Лельч.). ВЕСЯЛУ'ХА ж. грыб. Толькі адзін раз у сваім лесе нашла веселуху (Ручаёўка, Лоеўск.). ВЕ'ТЛА ж. лаза. Наламі ідзі вётлы, нехай распускаецца (Крупка, Маз.). BETPAHI'K 'м. вятрак. Быў калісь дравяны ветранік, работаў я доўга там (Кароткавічы, Жлоб.); У нашым сяле застаўся ЛІЧЭ.З даўняга ветранк (Замосце, Калінк.). ВЕ'ТРАНЩА I ж. пралеска. На вятру гойдаліся белыя кветкі вётраніцы (Неглюбка, Ветк.). ВЕ'ТРАНЩА II ж. франтон. Без іх салома ад ветру
Дадатковыя словы
bepba, betpahik, ве^слща, верцень, верчык, веснпда, весялец, весялуха, ветла, ветранща, ёрбш, івершаліна
13 👁