ВЕЦІНАФ м. ветэры'нар. Вецінара нада пазваць (Heглюбка, Ветк.); Ідзі к вецінару карове бокі пабіла (Холмеч, Рэч.). Параўн. віцінар. ВЕ'ЦЬЕ н., зборн. насенне. Усё вёцье было сабрана ў бачурку (Замосце, Петр.). ВЕ'ЯНКА ж. арфа. Вёянка — гэта што зерне веюдь (Насовічы, Добр.). ВЕТЛА ж. лаза. Увесь агарод афсадзілі сёлета вётламі (Злодзін, Маз.). ВІД I м. твар. А від жа его які красівы (Марозавічы, Б.-Каш.); Від жа ў яе нішто (Лерароў, Жытк., тое ж: Пясчанікі, Жытк.; Буйнавічы, Маз.; Тураў, Гом.). ВІД II м. паштоўка. Пагледзі, екі прыгожы прынеслі від (Буйнайічы, Маз.). ВІДРЬГНА ж. адрына. Я схаджу ў відрыну i набяру саломы (Багуцічы, Ельск.). ВГДУЧЫ прысл. хутка. Учора Алесь прышоў відучы (Карчовае, Хойн.). ВІДЗЕ'ЛЬЦА н. відэлед. Дзесь нема майго відзёльца (Галоўчыны, Hap.). Параўн. відзёлка. ВІДЗЕЛКА ж., тое, што відзёльца. Дай мне відзёлку, я тут крышанчык мяса вазьму (Заходы, Лельч.); Яна раскладвала відзёлкі, лыжкі (Амелькаўшчыі»а, Хойн., тое ж: Бабовічьі, Гом.; Навінкі, Калінк.); Мяса ядзім pyкамі, a калі i відзёлкамі возьмеш (Маркавічы, Гом., тое ж: Дуброўка, Добр.; Славань, Светл.). ВГДЗІК м., памянш. да від II. Відзік з кветкамі (Іванаўка, Хойн.); Сын з арміі прыслаў відзік, на тым відзіку цвяты (Палеосе, Чач.); Прысылаў Макар з салдатаў мне колькі раз розныя відзікі, не забуваў (Буйнавічы, Маз.); Хто таібе, Валя, відзікаў прыелау? (Белы Пераезд, Петр.). ВІЗІФА ж. праеека. Па візіры трактарам успашуць пясок (Баравікі, Светл.). ВІ'КІШЧА ж. салома (вікавая). Вікішча скачаліўчоpa ўдзень (Калінін, Хойн.). Параўн. вічанка./ ВІКО'ВІПІЧА н. поле (пасля ўборкІ вікі). То Ж i віковішча ёсць (Ручаёўка, Лоеўск.); Будуць араць віковішча (Бывалькі, Рэч.); На віковішчы добрае што не ceюць, віка ўсю зямлю ўсмактвае (Пагоннае, Хойн.). Парами. вічанне, вічышчэ ў 2 знач. ВІЛАЖІ толькі мн. дрэва (разгалінаванне). Так то бервяно можна добрае найсці, а вот з вілакамі для калодзежа цяжэй (Быч., Карм
Дадатковыя словы
ветэрынар, вецье, веянка, відзельца, вікбвішчы, віковіпіча
10 👁