ВАЛА'1 ж. валок (сена). Пакосы варочаць, грабуць у валу, кладуць копы (Біаравікі, Светл.). ВАЛАВО'Д м. вяроўка. Дай мне валавод, казу трэба прывезаць (Заеінцы, Ельск.). ВАЛАМЕ'КІ тольюі мн., бат. ваеількі. Як валамёкі разрасліся ў жыце (Піркі, Браг.). ВАЛАСЕ'НЬ ж. рана. Вельмі ж доўга не зажывае валасонь (Гаірмавічы, Жлоб.). ВАЛАСЯ'НКА I ж. матрац (травяны). Напухай валасянку (Махіновічы, Маз.). ВАЛАСЯ'НКА II ж. грыб (ядавіты). Валасянкі светла-розавыя, му іх не бярэм, ба не вмеем варыць (Баравое, Лельч.); Валасянкі не яідуць (Беразнякі, Петр.). іВАЛАТО'УКА ж. курган. 3 валатоўкі былі відаць ужо нашы хаты (Баравікі, Светл.). ВАЛАЦНЯ' ж. прыстасаванне (з дубцоў для сцягвання коп). Валацнёй можна перацягнудь пяць i больш коп (Марозавічы, Б.-Каш.). ВАЛАЦЭ'НЬКА ж., памянш. да валацня. У валацэнькі ўкЛадалі дзве-тры капы (Марозавічы, Б.-Каш.). ВАЛАЧО'ННЕ н. валачобнае. Хадзем к цётцы, яна дасць валачонНе (Махновічы, Маз.). ВАЛАЧЫ'ЦЬ незак. баранаваць. Так зарасло, што прышлось валачыць у тры сляды (Калінін, Хойн.). ВА'ЛАШАЦЬ незак. кастрыраваць. Сення Іван да сябе ветырынара пазваў, той будзе яму парася валащаць (Заспа, Рэч.). ВАЛ БУЖА ж. нараст (на дрэве). Вунь валбука якая парасла на дрэве (Халочча, Чач.)/нарыў, больКа, нароет. Валбука нейкая ускочыла (Апанасаўка*Том.). ВА'ЛЕЦ м. жорны. Вальцы трэба падрамантаваць (Піркі, Браг.). ВАЛГЗА аг., неадабр. неахайная. Такую валізу браць замуж ніхто не хоча (Перароў, Жытк.). ВАЛКЗКА ж. чамадан. Учора к Орыні прыехаў сын з поўнай валізкаю (Бярэзнікі, Жытк.). ВА'ЛІШЧА н. месца (валкі лесу). На тым вунь валішчы вогнішча гарыць (Бабовічы, Гом.). ВА'ЛіКА ж. трупа (людзей). Пойдзе цяпер другая валка (Быч., Карм.). ВАЛО'КА I ж. дрыгва. Трэба ісці ў валоку да нажаць травы карові (Завайць, Нар.). ВАЛО'КА II ж. вяроўка. Завяжы салому валокай i нясі ў пуню (Камаровічы, Петр
Дадатковыя словы
валамекі, валасбнь, валасень, валасянка, валацэнька, валачбнне, валашаць, валбўка, валец, валіка, валішча, івалатоука, інарыў
19 👁