Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1975). Частка 1

ВАЛО'КА Ш ж. шнурок. Замяні ў чобатах валокі, зусім парваліся (Буйнавічы, Маз.). ВАЛО'КА IV ж. барана. Клім, будзеш ісці з калхознага двара, дак захваці з сабою валоку (Астрагляды, Браг.). ВАЛЫБУ'КА ж., тое, што валбука. На руцэ ўскочыла нейкая вальбука, i нічога нельга'рабіць (ХаЛьч, Гом., тое ж: Шарын., Ельск.). ВАЛЫДО'УКА ж. шатроўка. Вальцбука ішла для розных страў (Марозавічы, Б.-Каш.); Ета ўжо перад вайной вальцбуку малолі ў Злобіне (Кароткавічы, Жлоб.); Я прывезла з Гомеля вальцбукі (Дубраўка, До'бр., тоеж: Неглюбка, Ветк.; Кароткавічы, Жлоб.). ВАЛЯВА'ХА ж., зневаж. лянівая.( Ідзі, валяваха, спі (Славань, Светл.).ВАНЦЭ'ЛАК м. вузел. Маладой усё прыданае звязалі ў вялікі ванцэлак i пагрузілі на машыну (Заспа, Рэч.); Сабяры бялізну ў ванцэлак (Ломаш, Хойн.). BAPA'BA ж. мноства. Варава прыйшла дэлая, чаму ж не зрабіць (Марозавічьд Б.-Каш.). ВАРАЖЬГНА аг. злодзей. Нейкі варажына хустку ўкраў (Неглюбка, Ветк.). BA'PAHKI толькі мн. грыбы (вараныя). Паспутай маіх варанкаў, учора ж набрала (Даманавічы, КалІн.). ВАРГО'ШКА ж. вяргіня. Вырві мне варгошку (Антона ў, Ельск.). BAPO'HKI толькі мн. 1. тое, што варанкі. У цібе варонкі як з хвабрыкі. Адны лісіцы буваюць варонкі (Баравое, Лельч.); 2. вараная бульба. Мае варонкі такія вадзяіныя, што ходь ты свінням выкідай (Яланы, Светл.). ВАРСАНУ'ЦЬ зак. штурхнуць. Паспрабуй толькі варсануць (Кабанаўка, Жлоб.); Цябе пакуль не варсанёш, дык тольку не будзе (Грушаўка, Добр.); Марусіну карову на падстве другая варсанула, яна праз нядзелю падохла (Асінаўка, Светл., тое ж: Гарадзец, Раг.; Дубраўка, Добр.; Зарэчча, Жлоб.); Ен засердзіўся да й варсануў яго ад сябе (Гарадзец, Раг.). ВАРХАВА'ЦЬ незак. арфаваць. Будзь дома, я пайду вархаваць зярно (Шылавічы, Б.-Каш.). ВАРЧАКО'ВЫ прым. конь (прыпрэжаны). Добры варчаковы быў у мяне (Неглюбка, Ветк.); Варчаковы кань саўсім прыстаў (Норкаўшчына, Карм.); Відаць, будзе модны еты конік варчіаковы (Палессе, Чач.). ВАРЫ'УНЯ ж. 1. склеп. Дзядзька Антось прынёс з J4 Зак