Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1975). Частка 1

нік увесь пачарнеў (Апанасаўка, Гом.). Параўн. бульбяшнік. БУ'ЛЬБАЧКА ж. пук (на цыбулі). На маёй цыбулі бульбачкі ўжэ пажаўцелі (Даманавічы, Калінк., тое ж: Забалоцце, Раг.; Залессе Чач.; Казялужжа, Хойн.). Параўн. бульбушачка. БУЛЬБГШІІІКІ толькі мн. клёцкі (бульбяныя). Бульбішнікі— гэта ежа з бульбы, начыняюць тварагом ці морквай ('Кіцій, Гом.). ■БУЛЬБО'ВІШЧА «. бульбяніішча. Бульбу капаюць, іа ета места завуць бульбовішчам (Неглюбка, Ветк.). БУЛЬБУ'ТКА ж., тое, што баЛабушка. Пагледзі, бульбуткі на вадзе (Піркі, Брат.). БУЛЫБУ'ШАЧКА ж., тое, што бульбачка. Як з'явіліся бульбушачкі, то ўжэ цыбулю ў рот не беры (СтараВысокае, Ельек.). БУЛЬБЯ'ШНІК м., тое, што бульбашнік. На гародзе ляжаў раскіданы бульбяшнік (H. Гута, Гом., тое ж: Чарнейкі, Рэч., Дземяхі, Рэч.); Бульбяшнік парос у рост (Забалоцце, Раг., тое ж: Майскае, Жлоб., Гармавічы, Жлоб.). БУ'ЛЬКНУЦЬ зак., перан. знікнуць. Паабяцаў зрабіць, a п о т ь і ім булькнуў (Пеірароў, Жытк.). БУЛЬНЯЖ м. 1. палым. іВунь колькі бульняку ў гародзе (Піркі, Браг.); 2. венік (з быльніку). Бульняк— так то ж венік з травы такой (іПіркі, Браг.). Параўн. быльнік. БУЛЫ'НДЗІЦЬ незак, абгаворваць. Булындзіла тады етага чалавека (іПалессе, Чач.). Б AMATA ж., толькі адз. ніткі (баваўняныя). Бамату куплялі ў горадзе ўсё лета (Стаўбун, Ветк.). БУ'НДА ж. сукенка (баваўняная). A бунда якая, толькі заглядзецца (Астрагляды, Браг., тое ж: Махновічы, Маз.; Кажушкі, Віць, Хойн.); 3 етага краму бунда добрая будзе (Аравічы, Хойн.; Запясочнае, Маз.; Углы, Нар.; Буйнавічы, Маз.); Апранай бунду, ды ідзі пасьвіць тавар (Іванкаўшчына, Маз-.). БУНТ м. нізка (сушаных грыбоў). Наеушыла тры бунты грыбоў (Батданавічы, Каірм.). БУРАКО'УНІШЧА н. месца, дзе раслі буракі. Яна на буракоўнішча пашла (Бабовічы, Гом.). БУРА'НКА ж. навальніца. Летась была такая буранка; Восеньню часта буранкі буваюць, намерзьнесся ў. полі (Насовічы, Добр