Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1975). Частка 1

ВРАДЗЯ'ЧЫ прым. зородлівы (npa кирову). Вольги ў саўхозе купіла брадзячую карову (Неглюбка, Ветк.). БРА'ЖКА I ж. спражка. Бражка такая бліскучая (Бабовічы, Гом., тое ж: Неглюбка, Ветк.); Во як "дам бражкай (Неглюбка, Ветк., тое ж: Р. Марымонава, Гом.). БРА'ЖКА II ж., зневаж. хэўра. Ета ўжэ бражка неразлучная, i п'юць i гуляюць (Быч, Карм.). БРА'ЖЬЩЬ незак. брадзіць, кіснуць. Калі выкатаць не ў пару, мёд бражыць i прападае (Карма, Добр.). БРАЗКАТУ'Н м., зневаж., тое, што балбатун. Ідзі ты, бразкатун (Неглюбка, Ветк.). Параўн. балматун, барузда. БРАЗКО'ТКА ж. бразготка. Малому купіла бразкотку (Пянчык, Б.-Каш., тое ж: Маркавічы, Гбм.; Неглюбка, Ветк.). БрА'МКА ж. дзверцы (у коміне). Адкрый брамку i заліхтуй у печы (Макарычы, Петр.). БРАНДЗА'ЛЕТКА ж. ■ цацка. Дай, Параска, яму брандзалетку, няхай супакоіцца (Буйнавічы, Маз.). БРА'ТАШНІК м., толькі адз. (братачкі толькі мн.), бат. браткі (палявыя кветкі). Каля дарогі браташніку многа расьцець. «Я — братка, сіня траўка, а ты — сястрыца, жоўты цьвет. Будуць дзеўкі траву рваць i брата з сістрой памінаць». «Ета такая травіца, што брат i сястрыца»,— так кажуць аб браташніку (Марозавічы, Б.-Каш.); Братачкі на полі, сіненькі з жоўтым (Баравікі, Светл.). БРА'ХНУЦЦА зак., груб, упасці. Як брахнуўся з койкі (Пракопаўка, Добр.). БРАШЧА'ЦЬ незак. тарахдець. Брашчаць калёсы (Неглюбка, Ветк.). ,, БРАЦКХА ж. братавая. Браціха — дак ета братава жонка (Гарадзец,. Раг., тое ж: Баравікі, Светл.; Перароў, Жытк.; Прудок, Калінк.; Чацверня, Кароткавічы, Жлоб.; Заспа, Велін, Рэч.; Брынёў, Петр.; Бярэанікі, Жытк.; Піркі, Браг.); Братоў немашака, дык адкуль браціхам будь? (Холмеч., Рэч.). БРАЦГШ м. брат (дваюрадны). Ого, мой брацид такі, што слова лішняга ні кажы (Велін, Рэч.). БРАЦЕ'НІК м. брат (траюрадны). Ай да брацёнік, што ты натварыў? (Велін, Рэч.). БРАЦЕ'Ніх А ж. жонка (дваюраднага брата). Брацёніха прышла, пазвала (Быч, Карм