СЛОВЫ, НЕКАТОРЫЯ СЛОВАФОРМЫ, СЛОВАЗЛУЧЭННІI СПАЛУЧЭННІ СЛОЎ А АБАДДЗЯ ж. Жэрдка з вядром у калодзежным жураўлі. Нада новую абадзьзю, плоха ваду набіраць. Замасточча. Глуск. АБДЗЁРКІ мн. Абадраны ад кастрыцы лён. Бьюала маці застыўляла абадзёркі прясць, туляць ні пускала. Сухары. Маг. АБДЗІРАНКА ж. Вотруб'е. У нас нескалькі мяшкоў абдзіранкі засталося. Дрыбін. АБЕЯ ліч. Абедзве. Ёсьць дзьве дачкі. Абея вучацца ў Мінску. Хоцімск, АБЛЕЗНІК м. зневаж. Чалавек з аблезлым тварам. Шчэ й аблезьнік абзываецца. Сядзеў бы ўжо ціха, як мыш пад мятлою, a ён: "Няправільна! Няправільна!". Хамінічы Гор. АБЛЬІСІЦЬ зак. 1. Зрабіць лысым. 2. Абчасаць бервяно. Ляжыць дрэва, дык я думаю дай аблышу я го, каб ні згніло. Чырвоная Слабада Бых. АБНЯЦЬ зак. 1. Абняць. 2. Напаткаць. A пошля ў цябе, мая суседачка, такая ж беда, няшчасьця абняла: i твой хазяін памёр. Свяцілавічы Бял. 3. Акружыць. Немцаў тады з усіх бакоў абнялі. Рыкі Маг. АБРЫТАНТ м. Неакуратны чалавек. Заплікніш да пацьцягні штаны, ходзіш, як абрытант. H. Аляксандраўка Чав. АБРЬІЧАНЫ прым. Пракіслы (пра малако). Абрычанае малако дзеці ні хочуць есьць. Замасточча Глуск. АБРЫЧАНЯЦЬ зак. Пракіснуць (пра малако). Толькі карову падаіла, а ўжэ малако абрычаняла. Замасточча Глуск. АБСАДА ж. Асада; аправа (для вокан i дзвярэй). Зьдзелалі апсаду толькі для вокануу новую хату, a дзвері старыя - нікрасіва. Бабровічы Маг. АБСАМБЫЛЬ м. Ансамоль. Людзей было дужа многа, апсамбыль з горыда прійзжджаў. Сухары Маг. АБШЫВАНКА ж. 1. Дошка, якая прымацоўваецца да воза. Прыбі апшыванку да воза, а то ўсё сена растрасецца. Лубнішча Маг. 2. Лодка, якая робіцца з дошчак. Раныны дзелылі дуўбанкі, а цеперя толькі дзелыюць апшыванкі - i быстра i культурна. Лабковічы Крыч. АБЫЙМЫ мн. Абдымкі. Бяссовесны, пад мухай да кожнай у абыймы лезець. Прыхабы Бял. АБЫРЫЦЬ зак. Заленавацца. А ты, як я пагляджу, саўсім абыріла. Нічога зьдзелыць ня хочыш. Смаліца Бых
Дадатковыя словы
ансамбль, вокан^у, вотрубе
4 👁