ЗУБ. 'Загнутая пад прамым вуглом палоска ці прэнт — частка натягача; гэтым зубам захопліваецца гарачая шына i нацягваецца на кола' [ЛучыцФедарэц, с. 221]. ЗУБГЛА [ЗУБГЛО, ЗУБЬГЛО, ЗУБГЛЦА]. 'Спецыяльная стамеска для рассякання жалеза'. Іж зубіла пашчарбілася, сякучы зялеза [Дайнава Пух.; Шатэрнік, с. 120]; [зубыло]. Зубіла' [Лучыц-Федарэц, с. 221]; На зубіле рубаюць жалезо [Арашонкава, с. 225]; Зубілцам серп назубіць [Арашонкава, с. 225]. КА'МЫНЬ. Камень'. Колёса натягалы на камыні з старого млына [Лучыц-Федарэц, с. 222]. КАТАНКА. Шрот'. А катанка з волова [Цераблічы Стол.; ТС, т. 2, с. 185]. КАБЛУ'К. 'Жалезны прэнт з боку бараны, за які яна чаплялася да пастромкаў'. Каблука прыбывалы до бороны на двох рахвочках [ЛучыцФедарэц, с. 221]. КАБЛУЧО'К. 'Драцяная дуга ў касе'. Як косыш окыто чы ячмінь, то трэба вставыты в косу каблучок, тоді жыто будэ рімно кластыся, а быз каблука будэ, як сіно, помішанэ [Лучыц-Федарэц, с. 222]. КАВА'ДЛА [КАВАДЛО, КОВА'ДЛО1, КУВАДЛА, КУВА'ДЛО], КАВАЛГСКО. Кавадла'. Кавадла i молат у кузні [Магуны Паст.]. Кавадло ў кузні i малатке, што жалеза куюць [Кіралі Шчуч.]. Кавадло ў кузні, каваль куе на кавадле [Вострава Мает.]. Кувадла ў кузні [Рудня Астравітая Чэрв.; СПЗБ, т. 2, с. 353]; [кавадло]. Кавадла' [Арашонкава, с. 225]; Ковадло прыбывалы до дубовьи колыдкы [Лучыц-Федарэц, с. 222]; Каваль плешча зялеза на кавадля [Старына Сміл.; Шатэрнік, с. 125]; У нашай кузні дрэннае кувадла [Свеча Беш.; Каспяровіч, с. 147]; Не кладзи пальца на кувадло. Кувадло горечо отъ железа [СБМН, с. 257]; 3 кузні забралі каваліско [Міратычы Карэл.; СПЗБ, т. 2, c. 353]. КАВА'ЛЬ [КОВА'ЛЬ, КЫВА'ЛЬ], КУЗНЕ'Ц. 'Той, хто ўмее каваць, працуе ў кузні'. Каваль куець зілеза [Дражна Куз.; Каспяровіч, c. 147]; Трэба нарог несці к кавалю павастрыць [Старына Сміл.; Шатэрнік, c. 125]; Сын вучыцца на каваля [Лоск Валож.]. Мне да каваля нада; наш сусет кавалём быў [Груздава Паст.; СПЗБ, т. 2, c. 354]; Топоръ отнёсъ къ ковалю [СБМН, c. 240]; [коваль]. Каваль' [Лучыц-Федарэц, с. 222]; Одзін сопожнік буў, a одзін коваль буў, меў кузню [Сямігосцічы Стол.; TC, т. 2, c. 200]; У вёсцы Кылатовіне жывець кываль Янкель [Міцькаўшчына Мсцісл.; КСУМ, c. 241]; Папа кузняцом работал [Рагулішкі Даўг.; СПЗБ, т. 2, c. 559]. КАВА'ЛЬСКІ [КОВА'ЛЬСКИЙ]. 'Які адносіцца да кавальскага рамяства'. Сапе, ік кавальскіе мяхе [Старына Сміл.; Шатэрнік, c. 125]; Ковальский мехъ. Ковальское ремесло, вуголле [СБМН, с. 240]. КАВА'НЫ. 'Абабіты, акантаваны па вуглах i краях'. А мая скрыня была маляваная, каваная [Ракаўскія Швянч.; СПЗБ, т. 2, с. 354]. КАВАЛЁ'Ў [КОВАЛЁ'ВСКИЙ]. 'Той, які належыць кавалю'. Па вуліцы бегаюць кавалёвы дзеці [Старына Сміл.; Шатэрнік, с. 125]; Ковалёвская снаровка, ухватка [СБМН, с
Дадатковыя словы
дубовьй, кавалёў, каваны, камынь, ковалёвский, кузнец
3 👁