Лексіка гаворак Беларускага Прыпяцкага Палесся (2008)

ПАГАЛОВАЧ поголовач м. 124. барозны, якія размешчаны ў канцы ўчастка і ўзораны ўпоперак. // Поголовач роб'ат дэ не доорвайут' 124. ПАГАРЫШЧА погорьішча н. 7а. месца, дзе згарэў лес; поле на гэтым месцы. ПАГАРЭЛІШЧА пагарэлішча н. 156. гл. пажарышча. ПАГНОЙ пагной м. 133, 184, 196, 204. погной м. 156а, 167, 174, 178, 183. 1. поле, якое некалькі гадоў не апрацоўвалася 167, 178, 183, 184, 196, 204. // Пагной засейалі жьітом 183. Погной топіла весной 196. 2. угноенае поле 133, 156а. // Старополіца без гнойу сейеца, а где навоз возац', то погной 133. 3. зямля, дзе размяшчаўся летні лагер ската 114. ПАГНОЙНАЯ ЗЯМЛЯ пагнойнайа замл'а ж. 121, 165а, 171а. угноены, добры ўчастак. ПАГОНЫ пагоны мн. 156а. тое месца, праз якое ганяюць на пашу жывёлу. ПАДАВАЛЬНІК падавал'нік м. 36. чалавек, які падае снапы, калі складваюць капу. ПАДБІРАЦЬ пудбыраты незак. 67. памалу зразаць збожжа сярпом. ПАДВОЙ подвой м. 184. пудвьій м. 27. частка сахі, якая падтрымлівае плаху. гл. плаха. // Пудвьій вс'у соху дэржыт' 27. ПАДГАНЯЦЬ подгон'аты незак. 124. подгон'аті незак. подгонац' незак. 122. узараць зямлю неглыбока. // Поле - рано подгонац' - то добра 124. ПАДГАРАЦЬ падгорац' незак. 71, 120. сохнуць. // Л'он подгарайе 71. Зразу было засушыло, жьгго моцно подгорэла, повьіл'агала, по шзе не в'адома йакэ йадро 132. ПАДГОН падгон м. 120. неглыбокае, папярэчнае ворыва. // Подгон трэба зломаты 120. ПАДЗЯБ падз'аб м. 146. поле, якое ўзарана восенню для веснавой сяўбы. ПАДКАЧВАЦЬ пудкачуваты незак. 67. накладваць нязжатае збожжа на руку перад тым, як жыта будзе зрэзана сярпом. // Йак жнэш, то св'ого зразу в жмэн! ны вдэржыш, то пудкыдайіш на руку, пудкачуйіш, покьіл' добру жмэн'у ны нажнэш 67. ПАДКІДАЦЬ пудкыдаты незак. 67. гл. падкачваць. ПАДКІДКА подкідка ж. 7а. поле, узаранае ў другі раз перад сяўбой. ПАДКРУЖОЎВАЦЬ подкружоваты незак. 7а. чысціць зерне ў рэшаце (рэшата рухаецца па кругу). ПАДЛАМАЦЬ подломаты незак. 98. узараць упоперак у другі раз. // Подломаты трэба на зіму, на весні лучш зародыт' 98. ПАДМЕШАЦЬ подмешац' зак. 146. араць зямлю пасля баранавання другі раз. ПАДОК подок м. 71, 98, 105, 120, 126. пудок м. 31. падок м. 56. 1. насціл, на якім ставіцца стог сена 31, 56, 71, 98, 105, 120, 126. // До стошка робл'ат потка так: чотыры стоўпчыкы две попэрэчнійе балечкі, а по йіх постыл 71. 2. частка луга, сена з якой будзе складзена ў цэнтры на падку 56. ПАДОШВА подошва ж. 186. частка сахі. // Подошва - дубчак под сохойу 186. ПАДПАЛОК подпалок м. 71, 105, 137. пудпалок м. 80. частка сахі. // Подпалок подвазвац' плаху 137. ПАДПАР падпар м. 157, 204. путпар м. 72, 133. падпар м. 142, 146, 156, 174. пітпар м. 32, 72, 184. гл. зяб. // Потпар сокі сабэрэ, плод лепш дайе 32. ПАДПАРАК потпарэк м. 26. путпарэк м. 196, 202. гл. зяб. ПАДПАРВАЦЬ потпараваты незак. 32, 49, 142, 146, 156, 183. пудпарваты незак. 72. узорваць восенню для веснавой сяўбы. // Стэрн'у жытн'у потпаруйуц', а патом сійут' озімыйе 49. ПАДПАРЭЦ потпарэц м. 204. гл. зяб. ПАДРЫЗОЎВАЦЬ пудрызовуваты незак. 67. падграбаць лапатай зерне, бульбу і інш. ПАДСЕЙВАЦЬ пудсійуватэ незак. 65. путсейіваты незак. 126. гл. падсяваць. ПАДСЕЎ падсеў м. 156а. сяўба якой-небудзь сельскагаспадарчай культуры па раней пасеянай на корм жывёле. ПАДСЦІЛ потсц'ол м. 120. подсц'ул м. 35. салома, якую падсцілаюць пад стог. // Потсц'ол пот снопы з соломы 120. ПАДСЯВАЦЬ путсіваты незак. 35, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 57, 78, 83, 83а, 85, 87, 97, 98, 103, 105, 108, 109, 112, 113, 115, 115а, 116, 116а. падсевац' незак. 142, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 156, 165, 171а. подсэваці незак. 36, 167, 169. подсеват' незак. 183, 186, 196, 202, 204. веяць зерне рэшатам. ПАДХАЙВАЦЬ потхаівац' незак. 93а, 124. путхаіваты незак. 119, 120, 124, 126, 128, 130, 131, 132, 133, 165а, 171а. гл. падсяваць. // Потхаівац' трэба рэшэтом: зерно остайецца, а песок ідэ, выпад айе 124. ПАДЦЕНІЦА подтеніца ж. 178. поле, якое дрэнна асвятляецца