Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

 ◀  / 846  ▶ 
V Маючы н а' ўвазе вышэйсказанае, я. ў гэтай малой сваей працы, стараўся даць, паводле сіл сваіх.тлумачэньне чужаземскіх слоў на родныя паннцьці. Але мова наша занячышчалагя сотнямі гядоў, дык i праца,па ачыстцы яе.ня можабыць зробленавысілкамі адзіночнага чалавека: над гэтым павінны доўгія дзесяцілецьці працаваць вучоныя аб'яднаньні i ўстановы. Наша мова тады толькі здолее разьвіцца, калі патрапіць выявыць сваю выразна зарысаваную індывідуальнасьць, а гэтым самым дакажа рацію свайго істнаваньня i калі гіатрапіць абараніцца ад асымілюючага ўплыву суседніх грамадных народаў: Расійцаў, Гіалякаў, Украінцлу. Дзсля гэтага трэба памятаць, што кождае чужое слова занесенае ў мову, асымілюе, зьлівае мову з суседскай, забівае яе асобны характлр,а тамутрэба, асабліва пішучы/высьцярагацца ўжываць сходныя з суседзкімі словамі, хоць-бы яны i былі ў мове, a браць такія, якіх няма ў чужынцаў, але істнуюць ў здаровай нлшай народнай стыхіі. На досьледы нашай мовы многімі вучонымі паложана шмат працы, але аднабока. Прычыны гэтаму дваякіяі па першае, ў навуцы дагэтуль пануе рутына i боязьнь новай мысьлі, a такжа множства асьвячоных часам забабопаў, супроць якіх ніхто не пажыцца падняць рукі; па другое, дасьледчыкамі нашай мовы дагэтуль былі людзі чужыя, або свае, пайшоўшыя на ўслугі чужым Дзеля гэтага, немаль yce досьледы над нашай мовай маюць ў аснове сваей фальщьшы выхад, што мова крыўская зьяўляецца нейкім злепкам, ня маючым сваей індывідуальнасьці, i, прыступаючы з гэткай мысьлю да досьледаў яе, шукалі ў ей ня рысаў яе ўласнай асобнасьці, a наадварот, сходнасьці з вядомымі ім мовамі, найчасьцей расійскай ці польскай. Згэтуль фальшывы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абяднаньні, пішучыівысьцярагацца, украінцлў
20 👁
 ◀  / 846  ▶