Броня— Брюзжать больш жоўты ідзе на рожныя вырабы: фігуркі, самавары, лыжкі i інш.; сыііж крохкі i цомны ідзе на званы i др. Бронза, агульнае названьне масяжовых бляшак да здобленьня упражы. Бранзаваныя ійлеі, хамут. БРОНЯ ж. адзеньне з мэталічных пластак, калец, сеткі: броня. Паасобныя назовы: панцыр, кальчуга, куяк. БРОСАТЬ, кідаць. К id ай шпуляк (мячь) у рукі. Кінь сюды кнігу. Хоцъ ты плюнь ды кінь. K i d a ей, и, а нават у воны. JIaŭcwdu ad3in к id о к зямлі. Гэта у яго звыклая nad к id к а da меркі. Kid3icmbi ён чалавек. Н aKid4bieu як жыd на рынку. К id ком Kidaŭ. Які з яго к id о к. I к id омую рэч не тапчы. K id M a —Kidaeąąa ў вочы. Н а ўс Kid3b нанёс.П ос к id к i зьбірае. БРОШКА ж. франц. шп/лька, сушпілка. БРОШЮРАЖ* франц. кніжачка не ў аправе; невялікі лік зшытых друкаваных карцін: кн/гібка. БРОШЮРОВАТЬ, складаць аркушы паперы ў фармат кнігі, зшываць аркушы друку: згібдць, зшывдць. БРУСНИКА, Hzada, брусьн/ца; бр ус ь не ц чырванець. БРУС, доўгае шасьцістароннае цела, дрэва, камень, мэталь. 3 бярвяна робяць 6pyč, здымаючы чатыры гарбылі: брус. БРУСОК, брусок мыла, брусок да востраньня нажоў. Б р у сіц ь — вастрыць на бруску. Бр усо вк и гатунак каменя годнага на брусы. БРУЯ, струміна на вадяе турзц, ручавіна, струМІНД. БРЫЗГАТЬ, пырскаць, асыпаць кроплямі вады; гшрскаць, прыскаць. Б ры згі—кроплі цечы, дробпыя часткі камяня i др. цьвёрдых цел Б р ы з ч а к дробны дожджык. БРЮЗЖАТЬ, журыць, сварыцца; гдмрыць, вурчоць, пукчэць. Круглы бзень zdbtpbinb i гЬырыць. Абы што то й вурчыць. Пукчыцъ іпукчыць стары на маладых