Лока—Лопасти ЛОКАЛЬНЫЙ лац. мясцовы. ЛОКОМОБИЛЬ аб машине, парав/к. ЛОКОМОТИВ м. фр. паравоз, цягн/к. Памылкова часам пішуць цягнік у значэньні цэлага зял. дарожнага поезду, гэтае найме абазначае толькі машыну якая *цягне". ЛОКОН м. ням. закручанае пасмо валасоў; пявітка; сукраць, ад суныцца, зьвівацца; зав/ток. ЛОКОТЬ м. агульн. слав, локаць, локці, лакцявяты. Лакцявая косьць: жб/ца; само вострыва локця—жбік. ЛОМАТЬ агульн. слав, ламаць, ламдцца, ломкі, ламлшы, ломіцца; ламянік; ламянец, адломак чаго колечы; хряпаць. Пахрапаў услончык, стол. ЛОМКІЙ, ламучы, ломкі; хрлпкі; крохкі. ЛОМОВИК м. вазец цяжкіх рэчаў; гіанардднік. ЛОМАНЬ, збор паламанага; ламацьцу; ахряпья, гаворыцца аб наламаных расьцінах. ЛОМОТА ж. тупая боль у касьцёх; ламота. ЛОМОТЬ, адломак чаго; ламянік, ламднец. Расійцы „ломоть" кажуць i на адрэзак хлеба, фрукта; па нашаму гэта будзе: ськібунь, ськ/ба, ськ/бка; лу/ста, лустка, лусьцік; скрь/ль, скрылёк. ЛОМТИК, скрылёк, лусьцік. ЛОМТЕВОЙ, луставь/, скрылявь/. ЛОМТИТЬ што, лустяць, скрыляць. ЛОМБАРД м. чуж. пазычковая установа, дзе выдаюцца грошы над заклад рэчау; заклядніца. Так гэта установа названа i у некатарых старадаўных дакумантах. ЛОМКА, аб хваробе, ламота; аб ламаньні рэчаў— лам?жа. ЛОМАТЬСЯ, выкрыўляцца, капрысіць; качапзрыцца, карэдзіцца. ЛОПАСТЬ ж. шырокі i плосьмы канец; ніжняя часьць лапаты, вясла; лапть/р, лаптырок; лапатка; п?люсьць