Лоб— Лозунг 308 ЛОБ м. аг. слав, лоб, лобны, лабок, лобік; лабдты, бязрогі; які мае выступ у бок* лабыр, выступ на раўніне ці на рэчы; лабырыцца, глядзець зиадлобьбя; лабдтка, кветка не бахматая, ня поўнага квету; гвозьдзікі бываюць поўныя i лабатыя, гэтак сама многа іншых кветак. ЛОВИТЬ агульн. слав, лав/ць, лав/цца, лоўля; лавуц, тоГі хто займаецца лоуляй, паляваньнем; ловы, час, працэс лауленьня; лавзчнка, прылада да лаўленьня малых стварэньняў— пастка, пасадка; лоўчы празначаны дчя ловаў; лавучыць, займацца ловамі. ЛОВКІЙ аб налавеку, хвдцкі, хупявы, зручны. ЛОГИКА ж. грэцк. навука прауднага, здаровага думаньня; Лбтіка, лёг/чны. ЛОГ м. шырокая нізіна; лог, лагчмна, лагчав/'на. ЛОГОВИЩЕ, лежа, пасьцель зьвера; лагво, мярлог. ЛОДАР м. ням. лотр, латравяць; разбойнік; галцяй, ЛОДКА ж. лодка, Лодзь; човен, чаўнок, высечаны з аднаго пня, без латаў, або зьбіты з дасок* высечаны карытам з двумя латамі на баках— дуб, дубгца, камяга. ЛОДОЧНИК м. той хто кіруе, павозіць чаўном; вясляр, вясьлярнік, вясьлярскі, вясьлярства. ЛОЖИТЬСЯ, лягяць, лягяе, лягди, ляжяць; клясьціся, кладз?цца, кладоўсь, кладовіцда. ЛОЖКА, прылада есьці рэдкія стравы? лыжка, ль/жачка; ль/жніца, лыжнік, павеска на сьцяну палічкай да затыканьня у ім лыжак; стругалыжнік, хто выстругае лыжкі. ЛОЖНЫЙ, няпраўдны, фальшивы, лжывы. ЛОЖЬ, няпраўда, лж a, фяльш. ЛОЗУНГ м. вайск ням. умоўнае слова да апазнаньня вартай сваіх ў вайскозым абозе; покліч