Лоб— Лозунг 308 Л ОБ м. аг. слав, лоб, лобны, лабок, лобік; лабдты, бязрогі; які мае выступ у бок* лабыр, выступ на раўніне ці на рэчы; лабырыцца, глядзець зиадлобьбя; лабдтка, кветка не бахматая, ня поўнага квету; гвозьдзікі бываюць поўныя i лабатыя, гэтак сама многа іншых кветак. Л ОВИ ТЬ агульн. слав, лав/ць, лав/цца, лоўля; лавуц, тоГі хто займаецца лоуляй, паляваньнем; ловы, час, працэс лауленьня; лавзчнка, прылада да лаўленьня малых стварэньняў— пастка, пасадка; лоўчы празначаны дчя ловаў; лавучыць, займацца ловамі. ЛОВКІЙ аб налавеку, хвдцкі, хупявы, зручны. Л О ГИ КА ж. грэцк. навука прауднага, здаровага думаньня; Лбтіка, лёг/чны. Л О Г м. шырокая нізіна; лог, лагчмна, лагчав/'на. Л О ГО В И Щ Е, лежа, пасьцель зьвера; лагво, мярлог. Л О Д АР м. ням. лотр, латравяць; разбойнік; галцяй, Л О Д К А ж. лодка, Лодзь; човен, чаўнок, высечаны з аднаго пня, без латаў, або зьбіты з дасок* высечаны карытам з двумя латамі на баках— дуб, дубгца, камяга. Л ОДО ЧН И К м. той хто кіруе, павозіць чаўном; вясляр, вясьлярнік, вясьлярскі, вясьлярства. Л О Ж И Т Ь СЯ, лягяць, лягяе, лягди, ляжяць; клясьціся, кладз?цца, кладоўсь, кладовіцда. Л О Ж К А, прылада есьці рэдкія стравы? лыжка, ль/жачка; ль/жніца, лыжнік, павеска на сьцяну палічкай да затыканьня у ім лыжак; стругалыжнік, хто выстругае лыжкі. ЛОЖ НЫ Й, няпраўдны, фальшивы, лжывы. Л О Ж Ь, няпраўда, лж a, фяльш. Л О З У НГ м. вайск ням. умоўнае слова да апазнаньня вартай сваіх ў вайскозым абозе; покліч
Дадатковыя словы
кладз<?цца, лав^ц, лав^чыць, лавіцца, лавіць, лагчавіна, льіжачка, льіжніца, лягдй, лёгічны
1 👁