ЛицедЪист—Лобзать Л И Ц Е Д Ъ И СП М Е ср. выступ.пеньне пад маскай „личиний", ирыймаючы на сябе, чужы від, иадобьбе; тірадстаўляць каго на сцэне; в?ідачь/н, відачынства, відач ъ/ннасьць, відачшнны. ЛИЦЕМЪРИТЬ, быць двулічным, аблыжным i ўдаваць сваім зьнешнім вілам ни тое што ёсьць; аблуджываць, аблуда, аблуднік. ЛИЦЕОЧЕРТАН1Е cv. нарыс надабізны асобы; абрысоўка асобы. ЛИЦЕ11Р1ЯТ1Е cp. староннасьць, прыстароннасьць. ЛМЦЕТВОРИТЬ што, уасабляць, уасобленьне. ЛИЧИНА, накладное на аблічча выабражэньне; маска, маскавяцца; машкяра. о ЛИЦЕИ м. фр. высшая вучомная установа; ліЦ9Й, Л И Ц ЕМ Ъ Р, аблуднік, аблудлівец. ЛИШАЙ м. ням. рясьцчіа ніжэйшага парадку, блізкая да ім.хоў, лішаёу; шалуднікі; наскурная хвароба, адмена высынкі з вырлзным абмгжаньнем, круг/, шалудм. пярхі.. Називы паводле адмен хваробы: круг i сухія; мокры я i гнойный—пархі; сьвярбучыя i якія лушчацна— шалуды. ЛИШ АТЬ каго чаго-колечы; адбіраць, пазбаўляць каго чаю колсчы; пазбаўляць, пазбявіць, пазолулены. ЛИШ ЕИ1Е ср. пазбяўленьне, пазбаўнік— ніца; у значэньні беднасьці, напасьцяў, недастаткі, нaпасьці. Л ИШ ИТЬСЯ, вызбыцца, йазбыцца, вызуцца. ЛИШН1Й, л/шні, л/шнік, л/шніца. ЛИШ Ь прысл, ледзь, толькі. Тояькі прышоў дый за стоя. Ледзь тояькі заўважыў. Ледзь тольк i уцгк. ЛІАНЧ ж. гііяп. вялікая сямья расьцін гарачых краёў; апавс'йнід Л О БЗА ТЬ, Л О БЫ ЗА ТЬ к т о, цалавяць, цалунак, цалаклчьие
Дадатковыя словы
апавсйнід, кругі, лицедъйст—лобзать, лмцетворйть, лішні, лішнік, лішніца, пазблўлены, цалаклчьйе, ъіннасьць, ідачьін
4 👁