Литера—Личинка 306 Л И " 'LP ' ж. піглрскі i друкпрскі знак з альфабату; л 'п. ы, л/тарны. Л И Т ЕР А Т У Р А ж. лац. пісьмінніцтва, пісьмуннік, пісьмгнніцкі. ЛИТ1Я ж. црк. маленьне за памершых; лІц/я. ЛИТОГРАФ 1Я ж. літаграфія, літаграф/чны, літаграф аваць, літагрдф. Л Й ТО Н ЬЯ ж9 трэцьці жалудак у жвуноў; кн/гі. Л И ТЬ агулън. слав. л/ць, л/ты, л/цца, ліцьцД л/тны. Л ИФ м. фр. стднік. Л И Х О И М СТ В О, хабярніцтва, падкупнасьць. Л И Х О Р А Д К А ж. лёгкае агульнае запаленьне крыві; трасав/ца, трдсца; скалодаўка, скалодзіць. Адна з дванадцаці сясыгёр-хвароб уйамінаных у замаўляньнях:— трасавіца, агнявіца, зябавіца, гнятавіцау кархавіца, глухавіца, ламавіца, пухлявіца, жаўтавіца, старгавіца, глядавіца, нявідуха. Л И Ц Е, Л И Ц О, пярэдняя часьць галавы чалавека; твдр, тварок, твлрны; абл/чча; у значэньні асобнага чалавека, асоба; лепшая пярэдняя старана якой рэчы: вІд, взгляд. На від сукно нішто сабе. Пагардліва; морда, музро; жартліва: мордка, мордачка. Л И Ц ЕВ О Й. аб чалавечым абліччы, абл/чньі; аб паказні. 1 добрай старане рэчы, аказная, відавяя. У гэтай рэчы іншая ніцавая, a іншая відавая старана. Л И Ц Е В А ТЬ гитог вывяртаць вопратку ніцай стараной наверх; ніцавііць, пераніцовываць, ніцоўка. ЛИЧНЫ И, да асобы да асобнага чалавека датычньі| асаб/сты. Л И Ч Н О, асаб/ста. Л И Ч Н О СТ Ь, асаб/стасьць, асоба. ЛИЧИНКА ж. каўшак жамяры; каўшдк, каўш янка. Першая постаць яйко, другая—вусеніца або чарвяк, трэйцяя— каўтак, чацьвертая—матыль
Дадатковыя словы
аблічньі, аблічча, асабіста, асабістасьць, асабісты, кнігі, літаграфічны, літарны, літны, літы, ліцца, ліція, м^ннік
1 👁