Клят— Кнут ляе шчасьця ў жыцьці. Брыдкай к л я ц ь б о й кляне яго. Німа горшай як маскальская кляцъба: ад яе кожды раз зямля здрыгаецца. Кляты порт. КЛЯТВОНАРУІПЕНІЕ ср. крывапрысяжніцтва, крывапрысяжнік, крмвапрысяжна. КЛЯУЗА ж. нямецк. прыдзірка, прычэпка, нлоткі; каверза, кавгрзуе, кяверзьнік-зніца. вВярзьці", „вярзе*— гаварыиь нісянеціцу i.казіць* псаваць, выкрыўляць. КЛЯЧА ж. конская самка, благая каняжка; кабь/ла, кабылка, кабілгца? кабылюк. Які-ж гэта конь, кабылюк дый толькі. КНИГА ж. кн/га, кн/жка, кн/жыца, кн/жачка; кшжнік, хто спанатруе кнігі, ачытаны,' ведны чалавек ў кнігах; ккпкня, кнш ніца, бібліатэка, бібліатэчка: кніганос, хто npauae ў разнос кніжкі. КНИГОПЕЧАТАН1Е cp. друкдрства. КНИГОПЕЧАТНЯ ж. друкярня, КНИГОПЕЧАТНИК м. друкяр. КНИГОПРОДАВЕЦ м. кнігap. КНИГОПРОДАЖА, крама дзе прадаюць кнігі; хнігярня. КНИГОХРАНИЛИЩЕ, кпігахоўня, кнігахоўніца. КНИЗУ прысл. ўніз, да н/зу. Зьвврху ўніз. Ад верху да нізу КНИПЕЛЬ м. ням. зялезнае верацяно ў такарскім пасгаўку; верацяно. КНОП м. ням. глухі кругаваты вузел на каццы вяроўкі; пятля. КНОПКА ж. ням. цьвячок з шырокай галоўкай; прысьцібка. КНУР м. не кладзены сьвінны самец; кнур, кнораз, лях (сьвіньню паросную называюць лвха). КНУТ м. mam. шнурок ці рэмень для сьцябаньня, навязаны на пруток пугаўе\ пуга, пужка. А дзе мая раменнаа пуга! Пастуская ухватка сьцябаць сабак пугай. Бязь пугі конь не туровіцца. Падганяй каня ня пугай, a аўсом